لاشعوري ڳالهيون
اسان وٽ اهڙو ماحول ڇو پيدا ٿيو آهي ؟
ڇا دنيا جي ڪنهن ٻي ملڪ جا رهواسي بہ اسان جهڙي تنگ دستي ۽ مفلسي واري زندگي گذارن پيا يا هي درد ۽ اُدما صرف اسان جي نصيب ۾ لکيل آهن ڪي صديون گذري ويون مگر اسان اڃا تائين پيري ۽ مريدي جي جهنجٽ مان آزاد ناهيون ٿيا بهشت وٺڻ جي لالچ ۾ اسان پنهجن اصلوڪن حقن تان ئي هٿ کڻي ڇڏيو آهي، ٺڳن پيرن ۽ جعلي مُلن خلاف ڪي لفظ ڳالهايو ٿا يا وري ڪجھ لکون ٿا تہ ڪي ڪچا ذهن اهي لفظ برداشت نہ ٿا ڪن ۽ اسان کي لادين ۽ بي پيرو هجڻ جا لقب بخشين ٿا ۽ پنهجي آخرت وڃائي ڇڏڻ جا بشارت ٻڌائن ٿا، ستم ظرفي اها آهي تہ اسان کي ڪنهن ظلم جي خلاف ڳالهائڻ جو بہ حق ناهي، اهڙي ٻوسٽ واري ماحول ۾ توهان ٻڌايو ڪهڙا وري نيوٽن يا آئناسٽائين پيدا ٿيندا ، هٿ وٺي سُٺن ذهنن کي يرغمال ۽ ڪچن ذهنن کي لالچ جي دٻڻ ۾ ڦاسايو ويو آهي، جيستائين اسان وٽان وڏيرڪي ۽ طبقاتي نظام ختم نہ ٿيندو اسان ترقي جا ڏاڪا ڪونہ چڙهي سگهنداسين، هت سُٺن ذهنن جي بجاء سُٺن ڪپڙن پهريل شخص کي اوليت ڏني وڃي ٿي، دنيا جو مشاهدو تہ ڪري ڏسو دنيا هر روز ڪيڏي نہ ترقي ڪري پئي ۽ اسان دنيا سان گڏ هلڻ جهڙا آهيون قطعہ بہ نہ، جيستائين اسان وسيع دماغ جا مالڪ نٿا بڻجئو تيسيتائين اسان ڪائي شئي بہ تخليق نٿا ڪري سگهون اسان جو جڙيل هي ماحول ئي اسان جي ترقي جي راه ۾ سڀ کان وڏي.
رڪاوٽ بڻيل آهي، ازل کان غلامي پسند ذهن ڪنهن جي آزادي جي حمايت ڪئين ٿا ڪري سگهن، ماڻهو ٽڪينالاجي کي قصور وار سمجهن ٿا ۽ چون ٿا ٽيڪنالاجي فاصلا تہ گهٽايا آهن پر ان سان گڏوگڏ ٽيڪنالاجي معاشري ۾ بگاڙ بہ آندي آهي آءُ اهڙين ڳالهين سان بلڪل بہ سهمت ناهيان، ٽيڪنالاجي تہ اسان جو ٽائيم بچائي ٿي ٽيڪنالاجي تہ ناممڪن کي ممڪن بڻائي ڏيکاريو آهي پوء اسان ان کي معاشري جي بگاڙ جو ڀاڳي ڀائيوار ڪئين ٿا سڏي سگهون، هر شئي جا ٻہ پهلون ٿيندا آهن ۽ اسان هميشه هر شئي جي نيگيٽو پهلو کي ڏسندا آهيون ، هي ڪائنات سڄي ڳڄھ سان ڀري پئي آهي توهان هن جي ڪيترن ڳڄهن کي پروڙيون آهي ڇا اوهان وٽ اها سگھ آهي جو هن ڪائنات جي رمزن کي سمجهي سگهون، پنهجو پاڻ کي پرکي ڏسو ڇا اوهان هڪ صحتمند ذهن جا مالڪ آهيون ؟