ڌرتي جي فطرت ۽ انساني فطرت ۾ هڪجهڙايون
اُها ڪڙي، اُها ڏور، اُها وجئہ ڌرتي ۽ انسان جي وچم فطرتي هڪجهڙايون آهن. جي اوهان ڪڏهن ڌرتي جي فطرت ۽ انسان جي فطرت تي غور ڪيو آهي تہ يقينن اوهان انهن فطري هڪجهڙاين کان بخوبي واقف هوندا، جي اگر اوهان انهن تي غور ناهي ڪيو تہ پو۽ فڪر جي ڪا ڳالھ ناهي، انهن هڪجهڙاين کي هتي بيان ڪجي ٿو.
انساني مٽيءَ جو رنگ ۽ ڌرتيءَ جي مٽيءَ جو رنگ :
هڪ انسان هوندي اسين ان ڳالھ جو انڪار نہ ٿا ڪري سگهون تہ اسان جي چمڙي جا مختلف رنگ آهن، جهڙوڪ ڪڙڪ رنگ (پاڪستاني ۽ انڊين وغيره)، اڇو رنگ (انگريز وغيره)، ڪارو رنگ (آفريڪي وغيره). اهڙي نموني چئي سگهجي ٿو تہ قدرت واري سڀني انسانن کي هڪ رنگ ۾ رنڱي ڪري پيدا ناهي ڪيو، کين مختلف رنگن سان نوازيو آهي، اهڙي ئي نموني وري اوهان جڏهن ڌرتي جي مٽي جي رنگ تي غور ڪندئو تہ اوهان کي ڌرتي جي مٽي جو رنگ ڪٿي اڇو ( جنهن کي اڇي واري چوندا آهن)، ڪٿي ڳاڙهو ( جنهن کي ڳاڙي واري چوندا آهن)، ۽ وري ڪٿي ڪڙڪ توڙي چيڪي ملندو، يعني قدرت واري ڌرتي ۽ انسان منجھ سندن مٽي جي رنگن ۾ هڪجهڙائي رکي ڪري ڄڻڪ کين فطري طرح يڪ جان ظاهر ڪيو آهي.
انساني جسم تي وارن جو ڄمڻ ۽ ڌرتيءَ جي جسم تي فصل جو ڦٽڻ:
انساني جسم ۾ قدرت واري اُها صلاحيت رکي آهي تہ جي اگر هو پنهنجي جسم تي نمودار ٿيل ضروري توڙي غير ضروري وارن کي هٽائي يعني ڪوڙي ڇڏي تہ هو ٻيهر وري طاقت حاصل ڪري ڄمي يعني ڦُٽي پوندا آهن، بلڪل اهڙي ئي نموني ڌرتي جي جسم يعني سندس مٿاڇري تي ڪاهيل فصل کي جڏهن لڙيو ويندو آهي تہ اهو فصل وري ڪجھ عرصي ۾ ڦُٽي پوندو آهي.
ڌرتيءَ ۾ پاڻيءَ جو وهڪرو ۽ انسان ۾ رت جي وهڪري جو نظام :
جئين ڌرتي جي بقاءُ لاءَ پاڻي هڪ اهم جُز جي حيثيت رکي ٿي بلڪل ائين ئي انساني جسم ۾ رت جي وهڪري جو نظام بہ گهڻ اهميت جو قابل آهي، ان نظام کان سوا۽ انساني جسم جي واڌ ويجھ توڙي بقاءَ جي پڪ نٿي ڏئي سگهجي.
ڌرتيءَ تي جبل ۽ انسان جي جسم تي موهيڙن جو نمودار ٿيڻ :
ڌرتي جي مختلف حصن تي اوهان ۽ اسان ڪافي سارا اُڀ کي ڏاريندڙ آڪاش سان ڳالهيون ڪندڙ جبل ڏٺا هوندا، جئين قدرت واري ڌرتي تي جبلن کي ٺاهي ڪري ترتيب توڙي غير ترتيب سان رکيو آهي بلڪل ائين ئي انساني جسم تي موهيڙن کي بہ مناسب جڳھ عطا ڪئي آهي جيڪا يقينن هڪ يڪسانيت ڏانهن اشارو ڪن ٿا.
انسان ۾ هارٽ اٽيڪ ۽ ڌرتيءَ ۾ زلزلو :
اوهان کي متان هي ڳالھ عجيب لڳي پر فطرت کي مڃيندڙ فرد ڌرتي ۾ ايندڙ زلزلي ۽ انسان سان پيش ايندڙ هارٽ اٽيڪ کي هڪ ئي ڳالھ سمجهن ٿا، يقنن هي نقطو پڻ انسان ۽ ڌرتي جي وچ ۾ هڪ ڳانڍاپو ظاهر ڪري ٿو، ڌرتي بہ بلڪل اهڙيون ئي بي شمار خصوصيتون رکي ٿي جيڪي خصوصيتون هڪ انسان منجھ هجن ٿيون.
هاڻ فيصلو اوهان پاڻ ڪيو هيترن سارن بي شمار هڪ جهڙن خصوصيتن هجڻ جي باوجود بہ ڀلا ڌرتي جي عشق کان ڪئي ٿو پري رهي سگهجي؟
لفظ پروفيشن جو مڪمل تعارف
اسان کي جڏهن ڪو پروفارمہ، درخواست فارم يا وري ڪا ٻي ذاتي تفصيل ڏيڻي هوندي آهي تہ عمومن اتي ان پروفارمہ يا درخواست فارم ۾ لفظ ”پروفيشن“ جو پڇيو ويندو آهي، اسان شاگرد لڏي جا دوست ان خاني ۾ لفظ شاگرد لکي ڪري پاڻ کي پروفيشنلي شاگرد ثابت ڪري ڇڏيندا آهيون حالانڪ لفظ شاگرد پروفيشن جي فهرست ۾ شمار ٿئي ئي نہ ٿو، اچو تہ لفظ پروفيشن جي اصليت کي معلوم ڪريو ۽ اِهو پڻ معلوم ڪريو تہ هِي آهي ڇا ۽ ان بابت ڇو ٿو پڇيو وڃي؟
پروفيشن: جڏهن اوهان لفظ پروفيشن جي لفظي معني کي معلوم ڪرڻ خاطر ڪنهن بہ ڊڪشنري ۾ لفظ پروفيشن درج ڪندا تہ اوهان کي اُتان ان جي معني ” پيشو - ڌنڌو - ڪِرت يا هنر“ يا وري ان سان تمام ويجها ۽ ملندڙ جلندڙ لفظ ملندا، جڏهن اوهان انهن لفظن جي حقيقي روح کي سمجهڻ خاطر انهن تي غور ۽ فڪر ڪندا تہ اوهان جي ذهن ۾ انهن ماڻهن جو عڪس ٺهڻ شروع ٿيندو جيڪي ڪنهن نہ ڪنهن نموني ڪنهن خاص شعبي يا ڪم سان سلهاڙيل هوندا آهن.
مثال طور جئين استاد، ڊاڪٽر، وڪيل، انجنئير، مستري، مزدور، يا وري ڪو ٻيو، پر اتي ان مهل اوهان جي ذهن ۾ قطعي بہ ڪنهن شاگرد جو عڪس ٺهڻ شروع نہ ٿيندو ڇو تہ شاگردي ڪنهن بہ نموني سان پروفيشن جي لسٽ ۾ شمار ٿئي ئي نہ ٿو، لفظ شاگرد تہ هڪ واضع حالت جي عڪاسي ٿو ڪري جنهن مان اِهو تاثر ملي ٿو تہ ڪو فرد علم، عقل، فهم ۽ شعور جي حاصلات لا۽ ڪوشان آهي، لفظ پروفيشن اُتي استعمال ٿيندو آهي جتي ڪو فرد ڪنهن خاص شعبي، ڪرت يا ڪم ۾ پنهنجي مهارتن کي استعمال ڪندي پنهنجو ڪم سر انجام ڏيندو هجي.
ڊاڪٽر پڙهي ڪري مريضن جو علاج ڪن ٿا، اهو علاج ڪرڻ سندن پروفيشن، ڪم يا ڪرت آهي، انجنئير پڙهي ڪري شهر، ملڪ ۽ مشينري جي ٺاهڻ توڙي جوڙڻ جو ڪم سر انجام ڏين ٿا، سندن اِها ٺاهڻ ۽ جوڙڻ وارو عمل سندن پروفيشن آهي، استاد شاگرد کي پڙهائن ٿا ۽ سندن رهبري ڪن ٿا، سندن اِهو پڙهائڻ ۽ رهبري ڪرڻ وارو عمل سندن پروفيشن آهي.
اهڙي ريت هر ڪنهن پروفيشن جو ڪنهن نہ ڪنهن ڪم يا ڪرت جي ڪرڻ سان سنئو سڌو واسطو آهي، شاگرد طبقو هڪ مخصوص ترز عمل مان گذرندي علم جي حاصلات لا۽ پاڻ پتوڙي ٿو يعني اُهو اڃان ان سفر تي روان دوان هجي ٿو، هو مڪمل طور ڪنهن پروفيشن جي هجڻ واريون خصوصيتون پنهنجي اندر نہ ٿو رکي جنهن جي بنياد تي ان لفظ شاگرد کي پروفيشن واري فهرست ۾ شمار ڪجي يا ڳاڻاٽي ۾ ڳڻي سگهجي.
مون جڏهن لفظ پروفيشن جي وڌيڪ جانچ پڙتال لا۽ اِن لفظ کي گوگل کي ارپيم ۽ کانس سندس اصل روح معلوم ڪرڻ خاطر سرچ آپشن کي دٻائي ڪري موبائل جي اسڪرين تي نظر ڊوڙايم تہ جناب گوگل صاحب مونکي مختصرن پروفيشن جي فهرست مهيا ڪئي جيڪا هن ريت هئي، ”استاد، پروفيسر، انجنئير، فزيشن، وڪيل، ٽيڪنيشن، اليڪٽريشن ۽ ليکڪ “.
هاڻ اگر جي اوهان هن فهرست تي غور ۽ فڪر ڪندا تہ هت هڪ ٻي اهم شئي بہ معلوم ٿئي ٿي ۽ اُها اِها آهي تہ هن فهرست ۾ استاد کي پروفيشن واري لسٽ ۾ ڳڻيو ويو آهي جيڪو حقيقتن پروفيشن آهي بہ، جنهن جو ذڪر پاڻ پهريان ڪري چڪا آهيون، اگر چہ شاگردي بہ پروفيشن هجي ها تہ پو۽ گوگل ان خاص ٽرم شاگرد کي بہ ضرور هن لسٽ ۾ شمار ڪري ها، ان لا۽ هاڻ اسان کي بخوبي عقلي طور اهو سمجهڻ گهرجي تہ شاگردي پروفيشن بلڪل بہ ناهي ۽ اڄ کان وٺي ڪري ڪنهن بہ پروفارمہ يا درخواست ۾ پروفيشن واري خاني ۾ لفظ شاگرد بجاءِ پنهنجو حقيقي ڪِرت، ڌنڌو (اگر جي هجي تہ) يا وري نہ هجڻ جي صورت ۾ ڪجھ بہ نہ لکڻ گهرجي، جڏهن مالڪ سائين روزگار سان نوازي تہ پو۽ اُن پروفيشن کي اُن خاني ۾ لفظ طور قطب آڻجي.