ڪھاڻيون

پنهنجي ڌرتي

عباس جتي روايتي مختصر ڪهاڻي لکي آهي اتي ڪهاڻيءَ جي جديد فارميٽ تي پڻ پاڻ آزمايو آهي، جيڪا ڪهاڻيءَ جي فن ۾ نواڻ آهي. سنڌ جي تعليم جهڙي وقتائتي موضوع تي لکيل سندس ڪهاڻين جي موضوعاتي ورڇ پڻ مان لهڻي ٿي.
Title Cover of book پنهنجي ڌرتي

• آڙيڪاپ

چيائين، “ تون اديب هوندي به ايترو حقيقت پسند ڇو آهين؟؟”
چيومانس، “ مان غريب جي اگهاڙي در تي لڳل ڦاٽل رلي آهيان.”
چيائين، “ڪائنات کي ڪيئن پرکيو ۽ لکيو اٿئي؟”
چيومانس، “ ڪائنات بي وڙي آهي، هڪ اک تنهن جو وڙ ڳولي ٻيءَ اک کي پسايو آهي.”
چيائين، “پيار ڇا آهي؟”
چيومانس، “ پيار هن دور جو مها ڪوڙ آهي پر جيئڻ لاءِ اهو ڍونگ ضرور آهي.”
چيائين، “ عورت جي باري ۾ تنهنجي ڪهڙي راءِ آهي؟”
چيومانس، “ عورت اڌڙ آهي سگريٽ جي ٽوٽي جو، عورت اڌڙ آهي چڪيل انبڙيءَ جو، عورت اڌڙ آهي ڀڳل گلاس جو..... يقين نه اچئي ته دنيا جا اڍائي قلندر ڏس!!”
چيائين، “ انسانيت جي پوڄا ڇو ڪندو آهين!؟”
چيومانس، “ جڏهن کان جانور ماڻهو ٿي مذهب پيا قبولين ته مون انسان ٿيڻ شروع ڪيو آهي.”
چيائين، “ تون اصل ۾ ڇا ٿو ڪرڻ چاهين؟”
چيومانس، “ مان ڪائنات جو اگهاڙو جسم ڏسڻ چاهيان ٿو.”
چيائين، “ تون وڏو حرامي آهين؟”
چيومانس،“ ها، منهنجي ماءُ جو نالو مريم آهي.”


***