محترم جناب چيف جسٽس صاحب
چيف جسٽس صاحب!
ڪڏھن اچو نه سنڌ, ٿورو سنڌو جي سڪل ڪنارن کي ڏسي وڃو.
خبر اٿئو! چيف صاحب, مان ڪالھ جڏھن المنظر وارو پل ڪراس ڪيس پئي تڏھن دريا جي سيني منجهان اُڏيل مٽي منهجي منهن ۾ لڳي رھي ھئي.
توهان ڀلي ان مٽي کي دوڙ يا دس سمجھو پر حققت ۾ اها مٽي سنڌو جو نياپو آھي سندي سچي سپوتن ڏانھن," ته اي منهجان سپوتو مان سڌائين اوهان جي پياس کي پوريو آھي پر هاڻ مان پاڻ پورجندي ٿي وڃان ڪڏھن مان پنهجي سپوتن کي ٿڌڙي هوائن سان ڀليڪار چوندي هئس پر هاڻي منهجي هوائن منجھ ڌوڙ سمايل آھي مان ڇا ڪريان پنهجي حال تي روئان يا سندي سپوتن جي حال تي روئان, شايد ھاڻي خدا ئي ڪو ڪرپا ڪري مون تي صرف هڪ دودو جنمي هن نگر ۾ جيڪو هن وقت جي خلجين سان جنگ جهوٽري.
چيف جسٽس صاحب!
اوهانکي ڪنهن جو فڪر آھي؟
پاڪستان جي عوام جو،
ڪھڙو پاڪستان سنڌ وارو يا بنا سنڌ وارو؟
جي سنڌ وارو ته پوء ٿر جا ماڻھون ڪير آھن؟
انهن وانگهيڙن جو ته ڪڏھن ڪنهن فڪر ناهي ڪيو، شايد هو گريلا آھن يا اٻوجھ آھن!
چيف جسٽس صاحب!
اسين سنڌي آھيون, مھمان نواز آھيون, سڌا ماڻھون آھيون اسين ٺڙڪ ٺڳي ۽ ٻئي جو حق کائڻ مور نه ڄاڻون , اسين رت به ڏئي سگهون ٿا ته پوء پاڻي ڪو وڏو الميو ناهي. ٺيڪ آھي اسين ڊيم ٺاھڻ جي اجازت اوهان کي ڏيون ٿا پر ان عيوض ھڪ سوال جو جواب گھرجي.
سوال اهو آھي ته انٽرنيشنل ۽ پاڪستاني قانون تحت ڪا به رياست تيستائين دريا کي ڪٽ ڏئي نٿو سگهي جيسين پڇڙي وارا علائقا اجازت نه ڏين پوء بغير اجازت سنڌ جي دوآب مان پنجاب پنجاب ڪئين بڻيو؟
اسان ئي پنهجي ماتا منجھان ايترا ڪئنال ناهن ڪڍيا جيترا پنجاب ڪڍيا آھن پوء به پنجاب کي پاڻي جي گهرج آھي.
چيف صاحب !
پوء ائين ڇو نٿا ڪريو سنڌجي دشمنن جو هڪ ٽولي وٺي سنڌ تي ڪاھ ڪيو جئين ڪالھ ڪنهن قاسم ڪيو هو.
دريا ۾ پاڻي ته ناهي, ها باقي ائين ٿي سگهي ٿو ته سڄي سنڌ کي ماري انهن جا لاش دريا منجھ اڇلايو ٿي سگهي متان دريا ڀرجي وڃي پوء ان ڳاڙھي پاڻي کي ڊيم ٺاھي ان ڊيم ۾ ڇڏيو, پوء سڪون سان اسانجو رت پئيندا رهو.
بهتر به ائين اٿئو روز روز جو نوان سنڌ دشمن منصوبا جوڙي اسانجو رت پئيو ٿا پوء ڇو نه اسانجي رت سان ڊيم ڀريو.
اسين جئيري ته سنڌو کي سڪندي نٿا ڏسي سگهون.