باب 16
قبطيءَ وراڻيو:
معجزو ڇا آهي؟
معجزي جي وضاحت ڪيترن ئي طريقن سان ڪري سگھجي ٿي. جيئن، اهڙي ڪا شئي جيڪا فطرت جي قانونن جي اڀتڙ ٿيندي هجي؛ جيئن سخت بُحران واري حالت کا ڇوٽڪارو؛ مثال طور، زخمن جو ڀرجڻ ۽ نَظَرَ؛ اڻ ٿيڻي ڳالهين کي منهن ڏيڻ؛ يا آخري وقت ۾ اَڻ گُهريي مهمان (موت) کان بچي وڃڻ.
اهي سڀ وضاحتون صحيح آهن، پر معجزو انهن سڀني کان اڃا مٿانهين ڳالهه آهي: معجزو اوچتو اسان جي دلين کي محبت سان ڀريو ڇڏي. جڏهن ائين ٿيندو آهي، تڏهن اسين اپائڻهار جي نعمتن جي بدلي ۾ سندس آڏو پنهنجو سِيس نوائيندا آهيون.
اي اسانجا معبود! اسانکي اڄ به هر ڏينهن جيان ڪو معجزو عطا ڪر. پوءِ ڀلي اسين ان تي وڏين وڏين نعمتن جي لالچ ۾ غور نه ڪريون. پوءِ ڀلي اسين روز مرھ جي معاملن ۾ ايترو ته وٺجي وڃون جو اسانکي اهو اندازو به نه رهي ته ان معجزي اسانجي زندگين ۾ ڪهڙي تبديلي آندي.
اُداسيءَ واري حالت ۾ اسانجي چئوڦير زندگيءَ جي نشانين کي پَسَڻَ ۾ اسانجي ڪر: جيئن گُلن جو ٽِڙڻ، تارن جو آسمان ۾ ٽِمڪڻ، پکين جو ٻولڻ يا ٻارن جو چَهڪڻ. اهو سمجھڻ ۾ اسانجي مدد ڪر ته اسانجي چوڌاري ٻيون به ڪيتريون ئي اهم شيون آهن جن جو اسين ڪنهنجي مدد بنا مشاهدو ڪري سگھون ٿا، اهو پڻ سمجھڻ ۾ اسانجي مدد ڪر ته اسين دَرماندا ناهيون، ڇاڪاڻ جو تنهنجي ذات هر پل اسان سان گڏ آهي ۽ اسانکي ڪنهن به قسم جي پريشانيءَ کان پنهنجي پناھ ۾ رکي ٿي.
ڊپ هوندي به اڳتي وڌڻ ۽ وضاحتون ڏيڻ ۽ هر شئي جو علم رکڻ بجاءِ اسانکي ناقابلِ توضيح شين کي قبول ڪرڻ ۾ اسانجي مدد ڪر.
اهو سمجھڻ ۾ اسانجي مدد ڪر ته محبت انڪار کانپوءِ وڌيڪ سگھاري ٿيو پوي، ۽ اهو پڻ سمجھڻ ۾ اسانجي مدد ڪر ته محبت هميشهه زندھ رهي ٿي، ڇاڪاڻ جو اها نَيُن آزمائشن کي مُنهن ڏيندي بدلجندي رهي ٿي.
ان معجزي کي پڻ سمجھڻ ۾ اسانجي مدد ڪر جڏهن هڪ نماڻو شخص هوڏي ٿيو پوي ۽ هڪ هوڏي شخص نماڻو ٿيو پوي.
اهو سمجھڻ ۾ پڻ اسانجي مدد ڪر ته ٽنگن ٿڪجڻ باوجود به اسين دل جي سگهه سان اڳتي وڌي سگھون ٿا، دل جي ٿڪجي پوڻ جي صورت ۾ ايمان جي طاقت اسانکي اڳتي وڌڻ ۾ مدد ڪري ٿي.
اهو به سمجھڻ ۾ اسانجي مدد ڪر ته رڻ جي واريءَ جي هر ذرڙي ۾ به هڪ تفاوت وارو معجزو آهي، ۽ شَلَ اهو معجزو اسانکي پنهنجي پاڻ کي جيئن جو تيئن قبول ڪرڻ ۾ مدد ڪري. ڇاڪاڻ جو جيئن ٻه واريءَ جا ذرڙا هڪٻئي کان مختلف ٿين ٿا تيئن ئي ٻه انسان به هڪٻئي کان سوچ ۽ سمجهه ۾ مختلف ٿين ٿا.
عاجزيءَ ۽ انڪساريءَ سان ڏيڻ ۽ وٺڻ ۾ اسانجي مدد ڪر.
اهو سمجھڻ ۾ اسانجي مدد ڪر ته دانائي انهن جوابن ۾ ناهي جيڪي اسانکي ملن ٿا، پر دانائي انهن ڳُجھن سوالن ۾ آهي جيڪي اسانجي زندگيءَ جو حصو بڻجن ٿا.
انهن ڳُجھن ۾ ڦاسي پوڻ کان بچڻ لاءِ اسانجي مدد ڪر جيڪي اسين سمجھون ٿا ته اسانجي علم ۾ آهن، ڇاڪاڻ جو قسمت بابت اسانجي ڄاڻ تمام ناقص آهي. اسانکي پنهنجي رَوَيَن ۾ مثالي بڻاءِ ۽ چئن اعلى وَڙَن، بهادُري، نزاڪت، محبت ۽ دوستيءَ جي سگهه عطا ڪر.
اي اسانجا معبود! اسانکي اڄ به هر ڏينهن جيان ڪو معجزو عطا ڪر.
جيئن ڪنهن جبل جي چوٽيءَ تي پهچڻ لاءِ ڪيترائي اڙانگھا پيچرا ٿين ٿا، تيئن ئي اسانکي پنهنجي مقصد تائين پهچڻ لءِ به ڪيترائي اهڙا پيچرا آهن. انهن پيچرن مان ڪو اهڙو پيچرو ڳولڻ ۾ اسانجي مدد ڪر جيڪو آسان هجي ۽ جنهن تي محبت پڻ ملي سگھي.
ان کان اڳ جو اسين ٻين ماڻهن کي محبت جي تلقين ڪيون اسانجي اندر سُتَلَ محبت کي جاڳائڻ ۾ اسانجي مدد ڪر. صرف ان ريت ئي اسين پريت، جذبو ۽ مانُ حاصل ڪري سگھون ٿا.
اسانکي انهن جنگين ۾ فرق ڪرڻ ۾ مدد ڪر جيڪي اسانجون پنهنجيون آهن، ۽ جن ۾ اسانکي پنهنجي مرضيءَ خلاف ڌِڪيو ويو آهي، ۽ اهي جيڪي قسمت اسانجي مٿان مڙهيون آهن جيڪي هر حال ۾ اسانکي وڙهڻيون آهن.
شَلَ اسانجون اکيون کُليون رهن ته جيئن اسان اهو پَسي سگھون ته اسانجا ڏينهن به هيمشھ هڪجهڙا نه ٿا رهن. هر ڏينهن پاڻ سان گڏ اسانجي جياپي لاءِ هڪ نئون معجزو آڻي ٿو.
اسانکي اها روشني عطا ڪر جيڪا دوستن جي ناڪاري صلاحن کي سمجھڻ ۾ اسانجي رهنمائي ڪري، جيتوڻيڪ اسان کانئن ڪا صلاح نه به پُڇي هئي ۽ کين اها خبر ئي ناهي ته ان وقت اسانجي مَنَ ۾ ڪهڙو مانڌاڻ مَتَلَ هئو.
۽ جڏهن اسين ڪجهه به ڳالهايون ته، نه صرف اسين عام رواجي ڳالهايون پر ڏاهپ واريون ڳالهيون ڪندي اهو چوندا رهون ته، “معجزا ڪڏهن فطرت خلاف ناهن ٿيندا، پر هميشهه اسين ائين ان ڪري سوچيندا آهيون جو اسانکي فطرت جي قانونن جي ڄاڻ ناهي هوندي.”
اهو سڀ ڪجهه حاصل ڪرڻ کان پوءِ اسين پنهنجو سيس نوائي اهو چئون ته، “آءٌ انڌو هئس، پر هاڻ ڏسي سگھان ٿو. آءٌ گونگو هئس پر هاڻ ڳالهائي سگھان ٿو، آءٌ ٻوڙو هئس پر هاڻ ٻُڌي سگھان ٿو. ڇاڪاڻ جو خُدا پاڪ مونکي پنهنجي معجزي سان نوازيو آهي، ۽ هاڻ هر شئي جيڪا مون سمجھيو ٿي ته منهنجي هٿن مان نڪري وئي آهي سان واپس اچي چُڪي آهي.
معجزا هر شئي کي تبديل ڪري ان تان پڙدا هٽايو ڇڏن ٿا، پر اسانکي پردي جي پويان ڪا شئي ڏسڻ نه ٿا ڏين.
معجزا اسانکي موت جي پاڇولن کان بچائيندا آهن پر سرهائيءَ ۽ روشنيءَ جو رستو ناهن ڏيکاريندا.
معجزا بنا ڪُنجين جي استعمال جي، بند دروازا کوليو ڇڏين.
معجزن جي ڪري ئي تارا گرهن جي چوڌاري گردش ڪندا رهن ٿا ته جيئن اهي ڪائنات ۾ هيڪلائي محسوس نه ڪن، اهي ئي تارا گرهن کي پاڻ ۾ ٽڪرائي تباھ ٿيڻ کان بچائڻ لاء هڪٻئي کا مفاصلي تي رکن ٿا.
معجزا اناج کي ڪجهه محنت کانپوءِ کاڌي ۾، انگورن کي ڪجهه صبر کانپوءِ شراب ۾، ۽ ميسارجي ويل خوابن جي واپس اچڻ کانپوءِ موت کي زندگيءَ ۾ تبديل ڪن ٿا.
تنهنڪري، اي اسانجا معبود! اسانکي اڄ به هر ڏينهن جيان ڪو معجزو عطا ڪر. ۽ انهن معجزن کي اسين پوءِ به جيڪر سُڃاڻي نه سگھون ته به اسانکي پار اڪارِ.
***