گستا فوچيڪووا طرفان ٻہ اکر
مئي 1945ع ۾ ھٽلر جي ھار کانپوءِ نازين جي جيلن ۽ نظربندي ڪئمپن مان قيدين کي آزاد ڪيو ويو. ھي اھي قيدي ھئا جيڪي فسطائين جي عذابن سبب موت يا انھن جي ھٿان قتل ٿيڻ کان بچي ويا ھئا.
آئون پنھنجي آزاد وطن موٽي آيس ۽ پنھنجي وَر جي ڳولا شروع ڪيم. آئون انھن لکين انسانن وانگر ھيس جيڪي پنھنجا وَر، زالون، ٻچڙا، ابا ۽ مائرون ڳولي رھيا ھئا ۽ ڳولي رھيا آھن، جن کي ظالم جرمن، عذاب ڏيڻ لاءِ، پنھنجي عذاب ڏيڻ جي بي شمار مرڪزن ڏانھن وٺي ويا ھئا.
مون کي خبر پيئي تہ جولس فوچڪ کي موت جي سزا ملڻ کان پوءِ 8 سيپٽمبر 1943ع تي برلن ۾ ڦاسي ڏني ويئي.
مون کي اھو بہ معلوم ٿيو تہ پانڪريڪ جيل ۾ فوچڪ ڪجھ لکيو ھو. اھو ڪم جيل جي نگھبان ايڊلف ڪولنسڪي جي مدد سان ئي ممڪن ٿيو. ھن منھنجي مڙس کي سندس جيل جي ڪوٺڙي ۾ ڪاغذ ۽ پينسل آڻي ڏنا ۽ لکيل ڪاغذ ھڪ ھڪ ڪري جيل کان ٻاھر نيندو رھيو.
مون جيل جي نگھبان سان ملڻ جو انتظام ڪيو ۽ آھستي آھستي جولس فوچڪ طرفان پانڪريڪ جيل ۾ لکيل مواد گڏ ڪيو. انھن نمبر لڳل صفحن کي ترتيب ڏنم جيڪي جدا جدا ماڻھن وٽ جدا جدا ھنڌن تي لڪايا ويا ھئا ۽ ھاڻي پيش ڪري رھي آھيان.
ھيءَ فوچڪ جي آخري تصنيف آھي.
گستا فوچيڪووا
پراگ، سپٽمبر 1945ع