• لاهور جو لڪشمي چوڪ، دال ڀت ۽ ڪشميري چانهن...
مون کي خبر نه آهي، ته منهنجي صلاح گهرڻ تي سائين ڇا سمجهيو؟ هن مون کي صلاح ڏني: ”لڪشمي چوڪ تي دال ڀت ضرور کائجو!“
لاهور ۾ هڪ رات، رات پنهنجا پر پکيڙي چڪي هئي، آئون ۽ مون سان گڏ گهمندڙ، اسين سڀ ٿڪجي پيا هئاسين. ان ڪري جڏهن رهڻ واري جاءِ ڏانهن ورڻ لڳاسين، ته مون ڪوسٽر عملي کي چيو: ”لڪشمي چوڪ جو دال ڀت مشهور آهي، پنهنجي رستي ۾ هجي ته ضرور بيهجو“.
ٿوري سفر کان پوءِ اوچتو، هڪ چوڪ تي ڪوسٽر بيٺو. چوڪ جي هڪ ڪنڊ تي ڪجهه ڪرسيون، ڪجهه ٽيبلس جي ٻاهران رکيل هيون، جن تي ماڻهو ويٺل هئا. ڪن جي اڳيان دال ڀت رکيو هو، ڪن دال ڀت کاڌو پئي، ڪي دال ڀت جي انتظار ۾ هئا، پريان هڪ همراهه جي اڳيان ديڳ رکيل هئي، جيڪو ان ديڳ مان پليٽن ۾ ڀت ۽ ان مٿان دال وجهي، ڪم وارن کي ڏئي رهيو هو. ڪم وارا اهي پليٽون، انهن ضرورتمندن تائين پهچائي رهيا هئا، جن آرڊر ڏنو هوندو...!
اسان گهڻا ماڻهو هئاسين، ويهڻ جون ڪرسيون، جيڪڏهن سڀ به خالي هجن ها، ته به پورا نه پئون ها، ان ڪري جهٽ کن ۾، اسان کي ٻن ٽن دڪانن کان پوءِ، هڪ هوٽل جـهڙي وڏي ڪمري ۾ ويهاريو ويو، جتي ٿوري ئي دير ۾، اسان سڀنيءَ کي هڪ هڪ، دال ڀت جي پليٽ، ڌار ڌار ملي، جنهن ۾ صاف، اڇا، اوٻاريل چانوَر هئا، انهن جي مٿان دال پکڙيل هئي!
آئون دال ڀت جي اها پليٽ ڏسي پريشان ٿي ويس، ڇو ته هن ڀت جي چغلي سائين حيات علي شاهه بخاري هنئين هئي. آئون اڪيلو هجان ها، پوءِ ڀت وڻي ها يا نه، خير هو، پر اسان ته اهو ڀت کائڻ وقت لڳ ڀڳ 70 ڄڻا هئاسين. مون سوچيو، جنهن جنهن کي ڀت نه وڻندو، اهو منهنجي ڳچيءَ ۾ پئجي ويندو...!
ان خوف ۾، ۽ ٻين کي دال ڀت کائيندو ڏسي، مون به بسم الله ڪئي. اسان اهو ڀت کاڌو، سائين حيات علي شاهه بخاريءَ کي ڀت واري ڪميشن ڏني يا نه، مون سائينءَ کي فون ڪري، اتي پهچي، اسان سان گڏ ڀت کائڻ جي صلاح ته ڪئي، پر کيس ايترو به چيو ته: ”اوهان لاءِ پارسل (تڪڙي پوسٽ) وسيلي موڪليان يا پاڻ کڻي اچان؟“ ان تي سائين جيڪو جواب ڏنو، اهو جيئن جو تيئن، اسان ٻنهيءَ مان ڪنهن کي به ياد نه آهي!
بهرحال، رهجي آئي. لاهور جي لڪشمي چوڪ جو مشهور دال ڀت کائي، سڀني ساراهه ڪئي. سائين حيات علي شاهه بخاريءَ جي صلاح، صحيح هجڻ جي پڪ ٿي. آئندهه سندس صلاحن تي بنا خوف خطري عمل ڪبو، پر دال ڀت جي ساراهه تي، آئون پاڻ کي سرخرو سمجهڻ لڳس، ته اسان سان گڏ ڪوسٽر عملي مان، هڪ همراهه کي شايد ساڙ ٿي پيو، تنهن اسان کي ٻڌايو ته، ٻه ٽي وکون اڳتي، ڪشميري چانهن مشهور آهي، جيڪڏهن پيئو ته هلون؟
سنگت کي صلاح وڻي، وڃي نڪتاسين. ڪشميري چانهن به وسرڻ جـهڙي نه هئي. البت دال ڀت جي پليٽ کان ڪشميري چانهن جو پيالو سستو نه هو! ڀت جي پليٽ مان اسان جو پيٽ ايترو ڀرجي ويو، جو رات واري مانيءَ جي ضرورت نه پئي، ۽ ڪشميري چانهن ايترو مزو ڏنو، جو دل پئي چوي نڪري پوان! ڪشميري چانهن پيئڻ کان پوءِ اڳتي لکان...