هزار معنائون زندگي
ڄڻ هي رات جي خاموشي
وڇوڙي جي عذاب جهڙي
جڏهن دل اچي ٿي ڀرجي
ته ڪجهه لکجي ٿو وڃي
حال هن دل جو!
ننڍپڻ گذري ويو
راند ۽ روند ۾
آيا ڏينهن جوانيءَ جا
آهي هزار معنائون زندگي!
ڪهڙو ڪهڙو حال لکجي
تتل ڏينهن کي بڙجي ڇانءَ لکجي!
يا وري سياري جي ڏنهن جي شام لکجي
آهن لهندڙ سج ڏنا
ڊگها ڊگها پاڇا کجين جا
ڳوٺ جي گهٽين کي.
ماڻهن سان ڀريل اوطاقون
ويران ٿينديون پيو وڃن
وڻن جي خاموشيءَ جهڙي
زندگي پنهنجي!
ڌرتيءَ ڄاوا صدين کان
هڪٻئي جو وڇوڙو
برداشت ڪندا پيا اچن!
ملڻ جا ڏينهن
ڄڻ ته هجن اکين جو خواب
اڃان ڪيستائين ڀلا اسان کي برداشت ڪنديون
هي بي جان ڀتيون گهرن جون!
*