وائي
وڌي وڏا ٿي ويا، آسمان جيڏا
پاڇا جُدائيءَ جا!
ڇاتي ڇاتي ۾، درد هن ڪيڏا
آسمان جيڏا
پاڇا جُدائي جا!
ساٿ ڇڏيندا وڃن، ساٿي هڪجيڏا
آسمان جيڏا
پاڇا جُدائي جا!
چنڊ چيو”اڄ کان تون
سڏاءِ يار ميڏا“
آسمان جيڏا،
پاڇا جُدائي جا!
پاڇا جدائي جا!
*
شاعري
رڻ ۾ رات ٺري
ڪتاب ”رڻ ۾ رات ٺري“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. هي ڪتاب محترم رحيم داد جوڳيءَ جي شاعريءَ جو مجموعو آهي. سندس خيالن جي خوشبوءِ، اُن گل – ٻاريءَ جي خوشبو ٿي ڀاسي جنهن ۾ قسمين قسمين گل ٽڙيل هوندا آهن!
۽ هي ڪتاب به ته ڪنهن دعا جيئن آهي جنهن جي هر ورق، اکر اکر ۾ سنڌ، سونهن ۽ سچائيءَ جون آسون آهن ۽ نراسائيءَ کان انڪار هر دم جاکوڙ جو جهان ۽ ماڳ تي رسڻ جا سانباها ۽ دل جي دنيا جا گس ۽ گهاڙيٽا...
۽ هي ڪتاب به ته ڪنهن دعا جيئن آهي جنهن جي هر ورق، اکر اکر ۾ سنڌ، سونهن ۽ سچائيءَ جون آسون آهن ۽ نراسائيءَ کان انڪار هر دم جاکوڙ جو جهان ۽ ماڳ تي رسڻ جا سانباها ۽ دل جي دنيا جا گس ۽ گهاڙيٽا...
- 4.5/5.0
- 5900
- 659
- آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
- رحيم داد جوڳي
- ڇاپو پھريون
وڌي وڏا ٿي ويا، آسمان جيڏا
پاڇا جُدائيءَ جا!
ڇاتي ڇاتي ۾، درد هن ڪيڏا
آسمان جيڏا
پاڇا جُدائي جا!
ساٿ ڇڏيندا وڃن، ساٿي هڪجيڏا
آسمان جيڏا
پاڇا جُدائي جا!
چنڊ چيو”اڄ کان تون
سڏاءِ يار ميڏا“
آسمان جيڏا،
پاڇا جُدائي جا!
پاڇا جدائي جا!
*