وائي
تنهنجي نيڻن سان ملي
پوءِ نيڻن، نهارون
ڪيڏو ٻهڪن ٿيون پيون!
مُنهنجي گهايل مَن ۾
اڄ درد قطارون
ڪيڏو ٻهڪن ٿيون پيون!
مون وٽ ايندي اڄ سکي
اڳواٽ سنڀارون،
ڪيڏو ٻهڪن ٿيون پيون!
تون وئين ته پوءِ پرين
سيني ۾ سارون
ڪيڏو ٻهڪن ٿيون پيون!
سنڌوءَ لهندڙ سج ۽ پکين اُڏارون
ڪيڏو ٻهڪن ٿيون پيون!
ڪيڏو ٻهڪن ٿيون پيون!