نثري نظم
سڀ ڪجهه وڃائي رهيا آهيون!
مان ڪير آهيان؟
تون ڪير آهين؟
اچ ته هڪٻئي کي ڳولي لهون
ته اسين سڀ مسافر آهيون
هن ڌرتيءَ جا
زندگي گذارڻ لاءِ پيا جيئون
اسان جي ديس جا ماڻهو
انهن سڀني ماڻهن سان محبت ڪن ٿا
جيڪي مري ويا آهن
مرڪ، ٽهڪ، خوشيون
سڀ عارضي آهن
ڪير ٿو چوي
خاموشي مايوسي آهي
هڪٻئي جون ڳالهيون ٻُڌي
۽ هڪٻئي جا چهرا ڏسي
ٿڪجي پيا آهيون!!!
*