وائي
اوڀر کان ٿو اڀري، روز نئون سج
وقت نه ڪنهنجو يار!
تون ڏي لهندڙ سج کي، اکين جو رنج
وقت نه ڪنهنجو يار!
ڪاوا ڪاوا زندگي، گوريءَ جو گج:
وقت نه ڪنهنجو يار!
ساهه سڏي ٿو توکي، اچ دير نه ڪج
وقت نه ڪنهنجو يار!
چنڊ به ٽپالي آهي، خطڙو ئي مُنج
وقت نه ڪنهنجو يار!
وقت نه ڪنهنجو يار!