وائي
روشنين جا مسافر
اونداهين ۾ ڇڏي ڪاڏي وڃين پيو!
سوين صدين جو سفر،
نيڻن منجهه اڏي، ڪاڏي وڃين پيو!
هو ڏس اُڀ مٿي.
چوڏهين چنڊ ڪڏي، ڪاڏي وڃين پيو!
هو صحرائن ۾ جوڳي
توکي ٿو سڏي، ڪاڏي وڃين پيو!
ڪاڏي وڃين پيو!
*
شاعري
رڻ ۾ رات ٺري
ڪتاب ”رڻ ۾ رات ٺري“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. هي ڪتاب محترم رحيم داد جوڳيءَ جي شاعريءَ جو مجموعو آهي. سندس خيالن جي خوشبوءِ، اُن گل – ٻاريءَ جي خوشبو ٿي ڀاسي جنهن ۾ قسمين قسمين گل ٽڙيل هوندا آهن!
۽ هي ڪتاب به ته ڪنهن دعا جيئن آهي جنهن جي هر ورق، اکر اکر ۾ سنڌ، سونهن ۽ سچائيءَ جون آسون آهن ۽ نراسائيءَ کان انڪار هر دم جاکوڙ جو جهان ۽ ماڳ تي رسڻ جا سانباها ۽ دل جي دنيا جا گس ۽ گهاڙيٽا...
۽ هي ڪتاب به ته ڪنهن دعا جيئن آهي جنهن جي هر ورق، اکر اکر ۾ سنڌ، سونهن ۽ سچائيءَ جون آسون آهن ۽ نراسائيءَ کان انڪار هر دم جاکوڙ جو جهان ۽ ماڳ تي رسڻ جا سانباها ۽ دل جي دنيا جا گس ۽ گهاڙيٽا...
- 4.5/5.0
- 5900
- 659
- آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
- رحيم داد جوڳي
- ڇاپو پھريون
روشنين جا مسافر
اونداهين ۾ ڇڏي ڪاڏي وڃين پيو!
سوين صدين جو سفر،
نيڻن منجهه اڏي، ڪاڏي وڃين پيو!
هو ڏس اُڀ مٿي.
چوڏهين چنڊ ڪڏي، ڪاڏي وڃين پيو!
هو صحرائن ۾ جوڳي
توکي ٿو سڏي، ڪاڏي وڃين پيو!
ڪاڏي وڃين پيو!
*