قومي ۽ مزاحمتي شاعر ارڏو اترادي
[/i][/b]
قومي ۽ مزاحمتي شاعر ارڏي اتراديءَ جو اصل نالو ارصلاح ولد ڪوهدل باجڪاڻي آهي. هن 17 مئي 1949ع تي ڳوٺ گلواڻي، تعلقي ڪنڌڪوٽ ۾ جنم ورتو. 1969ع ۾ هاءِ اسڪول ڪنڌڪوٽ مان مئٽرڪ، 1980ع ۾ بي.ايڊ ۽ 1985ع ۾ ايم.اي (سنڌي ادب) جي ڊگري سنڌ يونيورسٽي، ڄامشوري مان حاصل ڪيائين. ان وچ ۾ پرائمري استاد ٿيو، جتان 2009ع ۾ رٽائر ڪيائين.
کيس ننڍپڻ کان لکڻ جو چاهه هو، ۽ 1968ع ۾ ’عاجز‘ تخلص اختيار ڪري شاعريءَ جي شروعات ڪيائين. جيئن ته سندس شاعري مزاحمت واري آهي، جنهن ڪري دوستن جي اصرار تي ’ارڏو اترادي‘ تخلص اختيار ڪيائين، جيڪو سندس سُڃاڻپ بڻيو.
ارڏي اترادي شاعريءَ سان گڏ نثر ۾ به لکيو آهي ته تحقيق واري پاسي به سندس لاڙو رهيو. سندس لکڻيون مختلف اخبارن ۽ رسالن ۾ شايع ٿينديون رهيون آهن. سائين جي. ايم. سيد سان عقيدت رکڻ ڪري ڪجهه عرصو ’جيئي سنڌ محاذ‘ سان به وابسته رهيو، ۽ سماجي سرگرمين ۾ به حصو وٺندو رهي ٿو، اُن کانسواءِ سگا شاخ ڪنڌڪوٽ سان به لاڳاپيل آهي. سندس ڇپيل ڪتابن ۾ ’جنگ جو اعلان‘ (شاعري)، ’ياد توکي ڪريان‘ (شاعري)، ’تون ڇا مون کي ماري سگهندين‘ (شاعري)، ’تاريخ ۽ اسان‘ (نثر)، ’ڪشمور ضلعي جي تاريخ‘ (تاريخ) ڇپجي مڃتا ماڻي چُڪا آهن، اُن بعد شخصيتن تي ڪيل سندس شاعريءَ جو هيءُ ڪتاب ’تاريخ جا پيرا‘ پڻ اهم ڪتاب آهي.
ارڏو اترادي بنيادي طور مزاحمتي شاعر آهي، پر اُنهي مزاحمتي شاعريءَ ۾ هن جيڪو رومانس استعمال ڪيو آهي، سو ٻين شاعرن وٽ گهٽ نظر ايندو، وٽس تشبيهه جي چُونڊ به منفرد ۽ نرالي آهي، جنهن ڪري سندس شاعري پڙهندڙ کي اُتساهي ٿي. سندس ٻين ڪتابن وانگر هيءُ ڪتاب به پڙهندڙن ۾ مقبوليت ماڻيندو.