اندرا جو بابو
جنهن گهر کان آيو، اُن ئي گهر ويو.
ڪيسر جو وَر ۽ اندرا جو بابو،
ڪکاؤن گهر ۽ هو سُکيو ستابو.
سڀئي روسي، چيني، مفڪر سڏين پيا،
مسڪين ماڻهن ۾، اُن جو هو ڪعبو.
سدائين ذڪر ۽ فڪر ۾ به عظمت،
دنيا جي مظلوم خاطر جيئاپو.
ان لاءِ سڄي سنڌ در در ويو،
ٿري آيو ٿر کان وري ٿر ويو.
سندس نانءُ وڏو هو تحرير ۾،
نه ملندو ٻيو نسخو اڪثير ۾.
قلم تي قلم هو ۽ جلسن ڪري جيل،
ان لاءِ هُئا هٿ زنجير ۾.
پنهنجن پراون ڪئي دشمني پئي،
سٺائين جيسين ساهه سرير ۾.
سدا هر ستم تي ڪري صبر ويو،
ٿري آيو ٿر کان، وري ٿر ويو.
نه دهشت ۽ وحشت ڏي مائل هُيو،
سيد ۽ گانڌي جو قائل هُيو.
هُيو صاف سياست ۾ ايمان اُن جو،
مسئلو سٺي سوچ سان حل هُيو.
صوفي لا ڪوفي انسان اَرڏو،
نه غريبن جي دل کان پري پل هُيو.
اُهو موڪلائي آريسر ويو،
ٿري آيو ٿر کان، وري ٿر ويو.