چوسٽا
رات ڇيرون ٻڌي ٿي نچي.
تو اچڻ جو چيو آ سکي،
ڏات سُرخي هڻي ٿي نچي.
توسوا ڪيئن دل ڪُڏي ڪنهن تي،
منهنجي اک ئي نه ٿي ٻُڏي ڪنهن تي.
منهنجي دل جو پکي ڪُٺو پيو آ،
پَرَ نه ٿَس دوست ! ڏَسِ اُڏي ڪنهن تي.
نه اجرڪـ ڪُلهن تي اڃا آس پاتو،
نه ئي ميندي سپنن هٿن تي آ لاتي.
هلي آءُ ساهن جا سرواڻ هاڻي،
ڊگهي درد جي ٿي وئي آ حياتي.