آزاد نظم
تنهنجي چپڙن جي،
تبسم جو قسم،
پيار جي پوچا،
ڪفر ناهي سکي !
پيار جيڪو،
زندگي جو آ بنياد،
پيار ئي جڳ ۾،
اسان جي لئه جهاد،
پيار جيڪو،
تنهنجو منهنجو،
اعتماد ،
پيار جيڪو
توکي ناهي،
هوندو
ياد____
( خواب )
اڌ رات جي،
انڌيري ۾،
تنهنجي صورت،
خواب ٿي آئي آهي،
تو مون کي،
ايئن چيو،
ڇو ٿو سوچين،
مون لاءِ،
هان !!
من ۾ اقرار،
۽ انڪار،
منهنجي وارن تي،
هٿ ڦيري،
پُڇيئي ڇا ٿو،
لکين قلم مان،
چيومانءِ ته
لکان ٿو مان،
پنهنجي ٿر جي،
ڏُڪار سٽيل ۽ بکايل،
ماروئڙن لاءِ،
جتي مارو بُک اُڃ ۾،
ٻار مرن جن جا،
بُکَ وِگهي،
مائرن ۾ ٿڃ ناهي،
مارن جي جي بُک اُڃ کي،
واپار بڻايو ويو آهي،
ٿر ته سون اُپائي ٿو،
سڄي ملڪـ لاءِ،
خواب سونهري بڻجي ويو آهي،
مگر مارن لئه، قبرستان بڻجي ويو آهي،
تن کي آٿت ڏيڻ،
لاءِ وڃڻو آهي،
توکي ڇڏڻو آهي،
توکي ڇڏڻو آهي.