مصنوعي چهرو
مان نظمن ۾ پناھَ وٺان ٿو
نظم منھنجي لڙڪن جي
سام جهلينِ ٿا
مان مرڪ کان
پاسيرو شخص آھيان
۽ روشنيءَ جي راھَ کي ڏٺي
سال ٿي ويا آهن
مون ته ڳوٺ جون شامون به
وساري ڇڏيون آھن
شھر جي بيرحم دونهين
منهنجي چهري کي
مصنوعي بڻائي ڇڏيو آهي
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو