هڪ پُراڻو نظم
اڄ الائي ڇو من گھري ٿو ته
بادل کي مکڻ جو چاڻو بڻائي
چنڊ جي مانيءَ تي رکي رجندو ڏسجي
ڪجھ لمحن لاءِ ئي سهي
هن کي وفا جو پيڪر محسوس ڪجي
جذبن جي لنڊي بازار مان
دل جي روپ وارو رانديڪو خريد ڪري
هن کي گفٽ ڪجي
۽ فرض ڪجي ته موٽ ۾ هوءَ
گاريون نه ڏيندي
روز ملندڙ دوست کي بي سبب ڪا ميار ڏجي
۽ فون آف ڪري ڇڏجي
نئين محبوبا کي هن بي وفا جي اڳيان
ڪينڊل لائيٽ ڊنر ڪرائي
هن جي چهري جي ڪاوڙ کي انجواءِ ڪجي.
اڄ الائي ڇو من گھري ٿو ته
هن کي ٻڌائي ڇڏجي ته هن کان سواءِ به
هي جنم گذاري سگهجي ٿو...