ٽهڪن جي دنيا
بيقراري
ڄڻ سمنڊ جي ڀيڻ آھي
جا دل کي پائيندي ٿي وڃي
دل
دربدريءَ جي دڳ تي
ڪنھن لاوارث لاش جيان
بس پيل ئي رھي ٿي
رستي ويندڙ کيس ڏسي
مُنهن ڦيرائي ٿا ڇڏن
مان سوچيان ٿو
ٽھڪن جي دنيا
منهنجي پهچَ کان ڪيترو پري آهي؟!
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو