عجيب ڇوڪري
مان چريائپ جون
سڀ حدون ڪراس ٿو ڪيان
تون
بيرخيءَ جي حد مان
ٻاھر نٿي نڪرين
مان سڪ کي سون ٿو سمجھان
تون عاشقيءَ کي
چانديءَ جي اگهه ۾ ٿي کپائين
مان اکين کي
اوجاڳو بخشيو آهي
توکان دانھن کي ورنائڻ جو
ٿورڙو به خفو نه ٿو پُڄي
ڪيڏي نه عجيب ڇوڪري آهين!