پاڙي ۾ محبوب جي،
مان پنهنجو لاشو،
دفنايان ٿو مرڪندي.
من جي قبرستان ۾،
گهاءُ کڻي گِهرو،
دفنايان ٿو مرڪندي.
لڙڪن جي آلاڻ سان،
سڪ جو گلدستو،
دفنايان ٿو مرڪندي.
پوپٽ کوٽي آ قبر،
گلشن ۾ گلڙو،
دفنايان ٿو مرڪندي.
مجبوريءَ ۾ پريت جو،
زندهه هر سپنو،
دفنايان ٿو مرڪندي.
دل ۾ هر هڪ عيب مان،
پنهنجي يارن جو،
دفنايان ٿو مرڪندي.