ساهن جو سارو سفر،
پل جو ڄڻ ته لڳو،
دوکو ڪو رنگينُ آ.
حقيقت کان ٿي پري،
ڀاڪر منجهه ڀريو،
دوکو ڪو رنگينُ آ.
سڄي منهنجي ديد کي،
انڌي وقت ڏنو،
دوکو ڪو رنگينُ آ.
هر ڪاموري قوم جي،
نيڻن منجهه رکيو،
دوکو ڪو رنگينُ آ.
دنيا جو هر فلسفو،
مون کي عشق ڏسيو،
دوکو ڪو رنگينُ آ.
سجدي ۾ ڄاتو اسان،
عالم هيءُ سڄو،
دوکو ڪو رنگينُ آ.