پنهنجي عيبن ۾ اسان،
پاتي سي اڄ جهات،
نِوِڙي آڏو عشق جي.
ورهين جي ميري اچي،
جرڪائي سي ذات،
نِوِڙي آڏو عشق جي.
سيٽيل اندر کي ڏني،
هميشه لئه مات،
نِوِڙي آڏو عشق جي.
پهريون ڀيرو عمر ۾،
ٻُڌي پنهنجي لات،
نِوِڙي آڏو عشق جي.
ميٽِي پنهنجي قلب تان،
دنيا جي هر تات،
نِوِڙي آڏو عشق جي.
حد ۽ لاحد جي رضا!
سمجهي سين هر بات،
نِوِڙي آڏو عشق جي.