منهنجي نيڻن کان سڀئي
پنهنجا هي سپنا،
موٽائي وٺ موهڻي!.
تو جي چميُن جا ڏنا،
ڪومل سي تحفا،
موٽائي وٺ موهڻي!.
جهاڳي جهاڳي هان ٿڪو،
دردن جا صحرا،
موٽائي وٺ موهڻي!.
خوشبو کان خالي سڀئي،
چاهت جا گلڙا،
موٽائي وٺ موهڻي!.
دوزخ سندي آڳ جان،
دکندڙ هي جذبا،
موٽائي وٺ موهڻي!.
تو جي ارپيا ها ڪڏهن،
سڪ جا سي سجدا،
موٽائي وٺ موهڻي!.
مون کان هي مخمور جان،
بي معنيٰ رشتا،
موٽائي وٺ موهڻي!.