ڪھاڻيون

رُڃ ۾ رابيل

رضوان گُل لکي ٿو؛ ”اخلاق انصاري پنھنجي طرز جو نرالو ڪھاڻيڪار آهي جننن وٽ لکڻ جو پنھنجو الڳ ڏانءُ آهي سندس ڪھاڻين جا پلاٽ ۽ ڪردار پڻ منفرد آهن. جيتوڻيڪ اهي پلاٽ اسان جي سماج مان ئي کنيل هجن ٿا پر اخلاق انصاري انھن موضوعن کي بنھہ مختلف ۽ نئين رخ سان ڏسي، پرکي ۽ لکي ٿو. سندس ڪھاڻين جا اڪثر ڪردار سماج جا اهڙا فرد آهن جيڪي نفسياتي الجهنن جو شڪار آهن. انھن ڪردارن جي داخلي ڪيفيت کي جھڙي ريت باريڪ بينيءَ سان اخلاق انصاري بيان ڪيو آهي سا يقينن قابلِ داد آهي. اخلاق انصاري لفاظيءَ بجاءِ مقصديت کان ڪم وٺي ٿو“. 

Title Cover of book Runj Main Rabel

ٻار جي ٽرئجڊي

”پٽ انو“
جي ”بابا“
”جي مان مران تہ تون ڇا کڻندين.“ پڻس چيس.
.............
”پٽ ٻڌاءِ نہ.“
”چڱو بابا سڪينا.“
”جي بابا“
”جي مان مران تہ تون ڇا کڻندينءَ“ پڻس چيو.
.............
”ٻڌاءِ نہ بابا شاباس“
”هو ڪتو! (رانديڪو)“
”نہ نہ نہ ڪتو مان کڻندس.“ انو ضد ڪندي چيو.
”نہ نہ.... مان کڻندس ڪتو. سڪينا“ جواب ڏنس.
پڻھن چين چڱو جڏهن مان مران ۽ جيڪو اڳ ۾ کڻندو ان جو ٿيندو.
۽
ڪتو (رانديڪو) تہ ڀڄي پيو. پر پڻھن اڃان جيئرو آهي.