ڪھاڻيون

رُڃ ۾ رابيل

رضوان گُل لکي ٿو؛ ”اخلاق انصاري پنھنجي طرز جو نرالو ڪھاڻيڪار آهي جننن وٽ لکڻ جو پنھنجو الڳ ڏانءُ آهي سندس ڪھاڻين جا پلاٽ ۽ ڪردار پڻ منفرد آهن. جيتوڻيڪ اهي پلاٽ اسان جي سماج مان ئي کنيل هجن ٿا پر اخلاق انصاري انھن موضوعن کي بنھہ مختلف ۽ نئين رخ سان ڏسي، پرکي ۽ لکي ٿو. سندس ڪھاڻين جا اڪثر ڪردار سماج جا اهڙا فرد آهن جيڪي نفسياتي الجهنن جو شڪار آهن. انھن ڪردارن جي داخلي ڪيفيت کي جھڙي ريت باريڪ بينيءَ سان اخلاق انصاري بيان ڪيو آهي سا يقينن قابلِ داد آهي. اخلاق انصاري لفاظيءَ بجاءِ مقصديت کان ڪم وٺي ٿو“. 

Title Cover of book Runj Main Rabel

مجبوري

روز شام جو جڏهن پنھنجي ساٿيءَ سان رائيس ڪينال تي گهمڻ وڃان تہ هو بہ ملي – سياري، اونھاري، جت ڏس اجرڪ ويڙهيون پيو گهمي. هڪ ڏينھن ڀرسان پئي لنگهيو تہ پاڻ واري ننڍڙي ساٿيءَ کي اک هڻندي چيم ”ڪم ڪن ڪونہ ٺلھو اجرڪ پائي لئي ڪندا وتن.“
مڙي بيھي رهيو چيائين، ”ڀائو مجبوري آهي.“ اجرڪ لاٿائين تہ سندس هڪ ٻانھن اڌ رنگ ڪري سسيل هئي.