ڪھاڻيون

رُڃ ۾ رابيل

رضوان گُل لکي ٿو؛ ”اخلاق انصاري پنھنجي طرز جو نرالو ڪھاڻيڪار آهي جننن وٽ لکڻ جو پنھنجو الڳ ڏانءُ آهي سندس ڪھاڻين جا پلاٽ ۽ ڪردار پڻ منفرد آهن. جيتوڻيڪ اهي پلاٽ اسان جي سماج مان ئي کنيل هجن ٿا پر اخلاق انصاري انھن موضوعن کي بنھہ مختلف ۽ نئين رخ سان ڏسي، پرکي ۽ لکي ٿو. سندس ڪھاڻين جا اڪثر ڪردار سماج جا اهڙا فرد آهن جيڪي نفسياتي الجهنن جو شڪار آهن. انھن ڪردارن جي داخلي ڪيفيت کي جھڙي ريت باريڪ بينيءَ سان اخلاق انصاري بيان ڪيو آهي سا يقينن قابلِ داد آهي. اخلاق انصاري لفاظيءَ بجاءِ مقصديت کان ڪم وٺي ٿو“. 

Title Cover of book Runj Main Rabel

داس ڪئپيٽال

”ڪينجهر ريسٽورينٽ“ ۾ چانھہ پيئندي دوستن جو بحث ڇڙي پيو. دنيا جي انقلابن تي سڀني کان وڌيڪ اسان جي سڀني کان ننڍي عمر واري دوست پئي ڳالھايو. آخر اچي ڳالھہ چين جي انقلاب تي پھچي ختم ٿي. هڪڙي دوست چيو، ”هڪ ڳالھہ تہ جي ”داس ڪيپيٽال“ نہ هجي ها تہ ڪٿي بہ انقلاب نہ اچي ها.“
”ننڍڙي ساٿيءَ“ آهستي مون کي چيو ”داس ڪيپيٽال ڪٿان جو ”رهاڪو“ هو؟