سنڌ شناسي

سنڌ جون انقلابي عورتون

ھن ڪتاب ۾ ڪي ڪردار اھڙا ته آھن جيڪي سچ پچ، پڙھڻ سان اچرج وٺيو وڃي ته ڇا اھي به اسان جا ئي تاريخي ڪردار آھن. ڇوته اسان کي بند دائري ۾ تاريخ پڙھائي وئي جن ۾ قومي ۽ اصلوڪن ڪردارن کي لڪائي، ڦورن، غاصبن ۽ رھزن ٽولن کي ھيرو ۽ مسيحو ڪري پيش ڪيو ويو.
  • 4.5/5.0
  • 6681
  • 1852
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • آزاد قاضي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book سنڌ جون انقلابي عورتون

• راءِ ۽ برھمڻ دؤر

سنڌ تي چندر ونسي حاڪمن (يادون) جو لقب ”راءِ“ ھو ۽ سندن تخت گاھ 'الور' جو شھر ھو. ھن گھراڻي جو آخري حڪمران راءِ ساھسي ثاني ھو. ملڪ جو سرڪاري مذھب ٻڌڌرم ھو، جو ڪمزور ٿي گھڻن ئي فرقن ۾ ورھائجي ويو ھو، ملڪ اندر برھمڻ، ٻڌ ڌرم وارن جي مخالفت ڪرڻ م رڌل ھئا. (جنت السنڌ ص 73)
راءِ جو رام نالي وزير ھو جنھن ملڪ جي وڏي پنڊت سيلائج جي پٽ چچ کي پاڻ وٽ محرم ڪري رکيو ھو. چچ نھايت ذھين ۽ ھوشيار ھو، تنھن پنھنجي اعليٰ صلاحيتن سان راءِ وٽ پنھنجي لاءِ عزت ۽ مان مرتبو پيدا ڪري ورتو ۽ ٿوري ئي وقت ۾ حڪومت جي اعليٰ عھدي تي فائز ٿي ويو. آخر راءِ جي موت بعد سندس راڻيءَ جي رضامنديءَ سان پاڻ تخت تي ويٺو. (راءِ بغير اولاد جي وفات ڪري ويو ھو)
راجا چچ 662ع ۾ وفات ڪئي. ان بعد چندر تخت تي ويٺو، جنھن حڪومت جي اٺين سال 669ع ۾ وفات ڪئي. تنھن بعد مھاراجا ڏاھر تخت تي ويٺو.
ان دور ۾ ھيٺين چئن عورتن جو نمايان ڪردار نظر اچي ٿو:
1. سونھن ديوي (چچ جي زال)
2. مائي ماين (ڏاھر جي ڀيڻ)
3. راڻي لاڏي (ڏاھر جي زال)
4. سريا ديوي ۽ پرمل ديوي (ڏاھر جون ڌيئر)