تصوف

اولاڻا عشق جا (ڪلام فقير معشوق علي کوکر)

ھي ڪتاب فقير معشوق علي کوکر جي شخصيت ۽ شاعريءَ (اڻ ڇپيل) بابت تحقيقي مقالو آھي جنھن جي ترتيب ۽ تحقيق راشد شر ڪئي آھي.
پاڻ جڏهن فقير معشوق علي کوکر جو ڪلام پڙهون ٿا ته اسان کي هن فقير وٽ به عشق فراق جي دانهن سان گڏ سندس شاعريءَ جو ٻيو جيڪو اهم موضوع ملي ٿو اهو آهي صوفياڻو رنگ جنهن ۾ هن پاڻ کان اڳ وارن ڪلاسيڪل صوفي شاعرن جي پيغام جي تسلسل کي اڳتي وڌايو آهي.
  • 4.5/5.0
  • 1784
  • 1636
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • راشد شر
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book اولاڻا عشق جا  (ڪلام فقير معشوق علي کوکر)

فقير معشوق علي کوکر جي حياتيءَ جو احوال

جيئن دنيا جي هر ٻولي ادب ۽ شاعريءَ جي سڃاڻپ پنهنجي آهي ايئن سنڌي ادب جي اندر ڪلاسيڪل صوفياڻي شاعريءَ جي پنهنجي هڪ الڳ جڳهه آهي. هونءَ ته سنڌي ڪلاسيڪل شاعريءَ جو سفر گهڻو آڳاٽو آهي جنهن سفر ۾ سنڌي ٻولي ادب جا ڪيترائي ڪلاسيڪل شاعر پيدا ٿيا آهن جن پنهنجي علم عقل جي بنياد تي پنهنجي پنهنجي حصي جو ڪم ڪري ماڻهن ۾ ٻڌي ڀائيچاري ۽ انسان دوستيءَ جو سبق ڏنو آهي. ان صوفياڻي سفر جي تسلسل ۾ کجين جي ميٺاڄ واري ضلعي خيرپور جي پنهنجي هڪ الڳ سڃاڻپ آهي. هتان جي ٻين سمورين سرگرمين جي ڀيٽ ۾ شاعريءَ جي دنيا ۾ اسان کي سنڌي ٻولي جي اهم ڪلاسيڪل صوفي شاعرن جو تعداد گهڻو نظر اچي ٿو. خيرپور ضلعي جي تعلقي فيض گنج جو سنڌي ڪلاسيڪل شاعريءَ ۾ انڪري به مقام اوچو آهي جو هتان جي مٽيءَ ۾ خوش خير محمد هيسباڻيءَ جهڙا ڪلاسيڪل صوفي شاعر مدفون آهن. خوش خير محمد هيسباڻيءَ جي صوفياڻي علمي تعليم جي پيغام جي تسلسل جو سلسلو اڄ ڏينهن تائين جاري آهي. هونءَ ته خوش خير محمد هيسباڻيءَ جو تعلق ضلعي نواب شاهه سان هيو پر سندس وفات کانپوءِ هن درويش کي فيض گنج تعلقي جي ڪرونڊي شهر جي مٽيءَ ۾ دفنائي هن علائقي کي شاعري ۽ تصوف جي علم سان نوازيو ويو جنهن کانپوءِ خوش خير محمد جي خاندان ۾ شاعري جو سلسلو جاري ٿيو جنهن سلسلي نه صرف خوش خير محمد هيسباڻيءَ جي خاندان تي گهرا اثر ڇڏيا بلڪه سندس شاعراڻي فڪر هتان جي آسپاس جي ماحول سميت پوري سنڌ ۾ پنهنجي فڪر جا عقيدتمند ۽ حقيقت پسند صوفي ذهن پيدا ڪيا جن سماج ۾ ڀائپي ۽ امن سان زندگي گذارڻ جو پيغام ڏنو ان ئي صوفياڻي شاعريءَ جي تسلسل ۾ فقير در محمد هيسباڻي ٻيو، خير محمد ٽيون، فقير ظفر علي هيسباڻي، فقير جائي جمال هيسباڻي، فقير سارنگ لاشاري سميت فقير معشوق علي کوکر جهڙا ٻيا ڪيترائي اهم صوفي شاعر اچي وڃن ٿا جن جي سڃاڻپ نه صرف هڪ صوفي شاعر طور ٿئي ٿي بلڪه سندن ڪلام سنڌي ڪلاسيڪل شاعريءَ جو سرمايو سڏجي ته به غلط نه ٿيندو.
تعلقي فيضگنج جي ڳوٺ خوش خير محمد هيسباڻيءَ ۾ فقير معشوق علي کوکر جو جنم فقير وليداد کوکر جي گهر ۾ 10 جون 1926ع تي ٿيو. معشوق علي کوکر کي ٻيا پنج ڀائر هئا جن ۾ فقير محبوب علي، فقير امام بخش، فقير معشوق علي (پاڻ)، سبحان علي عرف ڪيوڙو فقير، فقير نصير علي، فقير گل بهار علي اچي وڃن ٿا. معشوق علي کوکر قرآن شريف جي شروعاتي تعليم پنهنجي ناني سماڻو خان کوکر وٽان حاصل ڪئي، سنڌي انگريزي ست درجا ڀنگو بهڻ هاءِ اسڪول ۾ پاس ڪرڻ کانپوءِ وڌيڪ نصابي تعليم پرائڻ بجاءِ صوفي رنگ ۾ اهڙو ته رنگجي ويو جو پنهنجي باقي زندگي گيڙو ويس ۾ ويڙهي پنهنجي مرشد فقير در محمد هيسباڻي (ٻيو) ۽ فقير ظفر علي هيسباڻيءَ جي سايي ۾ شاعري تصوف ۽ انسان دوستيءَ جو سبق پرائيندا رهيا. فقير سائين جن شادي ٽيهن سالن جي ڄمار ۾ پنهنجي ئي ڏاڏاڻي خاندان مان حاجي لونگ خان کوکر جي نياڻي سان ڪئي جتان کين ڇهن پٽن ۽ پنجن نياڻين جو اولاد ٿيو. فقير معشوق علي کوکر جي شاعراڻي زندگيءَ ۾ فقير در محمد هيسباڻي ۽ فقير ظفر علي هيسباڻيءَ جو ذڪر ڪرڻ ان ڪري به اهم آهي جو فقير معشوق علي کوکر جي شاعري ۽ سندس فقيراڻي زندگي گذارڻ جو سبب سندس مرشد فقير در محمد هيسباڻي ۽ فقير ظفر علي هيسباڻي جي ئي صحبت هئي. فقير معشوق علي کوکر پنهنجي مرشد فقير در محمد هيسباڻيءَ جو نه صرف طالب هيو بلڪه فقير سائين کي پنهنجي مرشد سان ايتري ته محبت ۽ عقيدت هوندي هئي جو پاڻ زندگيءَ جو گهڻو وقت درگاهه خوش خير محمد هيسباڻيءَ تي پنهنجي مرشد فقير در محمد هيسباڻي (ٻيو) سان گڏ گذاريندا هئا. فقير معشوق علي کوکر جن جي پنهنجي مرشد در محمد هيسباڻي (ٻيو) سان ان محبت جو اظهار پنهنجي شاعريءَ ۾ به پنهنجي مرشد کي ياد ڪندي هن ريت ڪيو آهي:

اڄ اسانجي اڱڻ تان دُر لعل محمد ويا لڏي
گڏ گذاري راتڙيون وڇڙيا پرين ويلي وڏي.
(فقير معشوق علي کوکر)

جيڪڏهن هن فقير صفت درويش انسان جي طبيعت مزاج جي فقيريءَ واري لاڙي جي ڳالهه کي پڌرو ڪبو ته ان ۾ سندس مرشد در محمد هيسباڻي (ٻيو) جو ڪردار ته نظر ايندو پر ان سان گڏوگڏ هن فقير کي فقيري دنيا کي جهاڳڻ جي ذاتي دلچسپي به هوندي هئي. فقير سائين جن پنهنجي زندگيءَ ۾ ٻه دفعا ايران ۽ عراق ۾ حضرت امام حسين جي مزار ۽ ٻين اهم تاريخي مقامن جون زيارتون ڪري آيا. پاڻ جن صوفي شاعرن جي درگاهن تي گهڻو ويندا هئا انهن ۾ ڀٽ شاهه، درازا شريف سچل سائين جي درگاهه، نانڪ يوسف جي درگاهه، جهوڪ صوفي شاهه عنايت جي درگاهه، بابا بلهي شاهه جي درگاهه، ٺري ميرواهه غلام حيدر گودڙيو جي درگاهه جهڙن ٻين به ڪيترن ئي صوفي شاعرن جي درگاهن تي گهڻو ان ڪري به ويندا هئا جو کين اتي شاعري ۽ راڳ ٻڌڻ جو موقعو ملندو هيو. فقير سائين جن پاڻ صوفي شاعرن جي ورسي پروگرامن جا خاص مهمان به هوندا هئا ۽ راڳ رنگ ۾ به گهڻو حصو وٺندا هئا جو هو سچل سائين، خوش خير محمد کان ويندي، ٻين شاعرن جو ڪلام پاڻ ڳائيندا هئا. پاڻ جن ڪتابن جو گهڻو مطالعو ڪندا هئا انهن ۾ شاهه جو رسالو، سچل سرمست جو ڪلام، بيدل سائين جو ڪلام، نانڪ يوسف جو ڪلام، غلام حيدر شر جو رسالو، خوش خير محمد جو ڪلام، در محمد هيسباڻيءَ جي شاعري سميت تقريبن مڙني سنڌي صوفي شاعرن جي شاعريءَ سان گهڻو لڳاءُ رکندا هئا. فقير سائين جن 62 سالن جي ڄمار ۾ سن 23 ڊسمبر 1997ع ۾ ڄنگهه ۾ شديد سورُ پوڻ ڪري هن جهان مان لاڏاڻو ڪري ويا.