(1)
1: ڏُکي هِجر فراق دي هڪـڙي گهڙي
سوين سُور سَٺي سِڪ سَـوز سَڙي
تَڪان راه تيڏي روان ايـوين کڙي
وسي مينهن جوين رُت ساوڻ دا
2: اڱڻ يار آڻي تيڪون پاڪ ڌڻي
نڀي نينهن جوين اها ڳالهه ڳَڻي
تڙڦ تانگهه لڳي دن رين گهڻي
پُکي وقت پيا غم کاوڻ دا
3: مِٺا مهر وفا دي تون نظر ڌرين
مُٺي درد فراق دي ڪَول ڪرين
سڪي ساهه سدا پڪي پير ڀرين
ڪرين ڪرم صنم وِک چاوڻ دا
4: سُتي جاڳ پئي نوين سُور سرس
مَٿي باب بندي کڙي بار برس
ڪُٺي قرب اُتون ڪرين ترت ترس
نهين سُٿرا سوز سماوڻ دا
5: پرين رَمز معشوق علي نال رلا
وصل واڳ ولا رهي ڀاڳ ڀلا
چُمان قدم نوڙ نرڙ نيڻ ملا
ڪرين ڀال ڀاڪر ڀر پاوڻ دا.