(12)
بر مٿي برسات ٿي ڳم ڦوڳ ڦوٽا پيا ڦري
1: مهر مولا جي وسي پيڙا منهه گهر ٿر ٺري
گاهه گلزاري ڪئي سرسبز ٿيون سوڪان وري
2: عمر مارن جي ملڪ جي تو هتي ڪري قيدڻ ڌَري
قرف ڪوٽن ۾ ڪَڙي تنهنجي ظلم زوراوري
3: ڏاڍ ڏوٿن سان هلي ٿو ٿرٿلي ڪيڙا ٿري
آ غريبي جن گذر تن سان نه ڪر تون هيتري
4: مڃ الله لڳ عرض هي بيمار بيوس ڪر بري
ملڪ پنهنجي مڙهه پڄائج جي وڃان مان هت مَري
5: ماڳ مارن جو ڏسڻ مون لاءِ حج آ اڪبري
سي ملن معشوق علي ڌُر کان جنهين سان دلبري.