(2)
مُنهن ڏسي محبوب جو سجدو ڪيان قدمين ڪِري
1: جَن ڏٺي ڪي ڏينهن ٿيا مولا ملائيندو وري
دل سدا وسندي وَري جيڪا جُدائي ۾ جُهري
2: ڪانگ ٿي لاتيون لَويون سولا سَوڻ ٿيا اک ڦَري
ڍولُ منهنجي ڪولَ ٿيندو ڪئي خبر کِنيان تي کري
3: اڄ اڱڻ ايندا پرين ساعت جَنهين رِي نه سري
ٻول ٻاروچل ٻُڌا پاڻهئي ڪندو پَڪ پَروَري
4: دل متان ماندي ٿئين ويندا ڏکيا ڏينهڙا ٽَري
شڪ نه آ ڏسنديون اکيون مَهتاب هڪ مُنهن مُنوري
5: دوست دلداري مُڪي ويهندو سڄڻ ويجهو سُري
غم وهم ويندا لهي خوش دل ٿيندي دردن ڀَري
6: پيچ پيارل جا پيا در دست دل دلبر ڌَري
ڏورِ جنهن ڏاڍي ٻڌي سا نه ڪندو ڍولڻ ڍَري
7: باس باسيم دل و جان صدقه ڪندم ساههُ و سِري
سو ملي معشوق علي جاني جِنهين دلڙي ڦُري.