(3)
ڏَسِ سڄڻ ڪِهڙي ڏني ورندي ورڻ جي وارَ جي
1: پورَ ٿا پل پل پون ويسرِ وِٿي نه وار جي
روز شب رَتُ ٿي رواري يادگيري يار جـي
2: ڳالهه سا ڪهڙي ڪيان دلدار کان دم ڌار جي
دل مطالع درد ڪيا سک سانتِ سڀ ويا وارِجي
3: دانهن دل ڪنهن کي ٻُڌائي عشق جي آزار جي
درد جا دونهان متا هڏ چَم لَحم ويا ٻارجي
4: ڪين ٿو گهرجي ٻيو درڪار اٿم ديدار جي
نينهن نرمل سان نڀائي نه ڪري انڪار جي
5: ساهه کي سڪڙي گهڻي معشوق علي منٺار جـي
دل اندر دم دم رهي حُب دل گهريئي دلدار جي.