• اولاد کي ڪفايت شعاريءَ جي تعليم ڏيڻ
مثال اول پنھنجي پاڙي جو ڏجي ته فلاڻو انسان، جو ماڙين ۽ بنگلن وارو آھي. کائڻ پيئڻ لاءِ ان کي سڀڪي موجود آھي. ڪم لاءِ کيس خدمتگار موجود آھن. پھرڻ لاءِ کيس عمديون پوشاڪون ميسر آھن. انھن جا ٻار ڏسو ته ڪھڙا نه خوش ٿا رھن. ڇا کاڌي پيتي ڏانھن ڇا ڪپڙي پھرڻ ڏانھن. اھو سڀ تڏھن آھي جڏھن انھن وٽ پئسو موجود آھي. سڀڪو انھن جي عزت ڪري ٿو سو به پئسو ھجڻ ڪري. اُن پئسو گڏ ڪيو آھي، ڪفايت شعاري ڪرڻ سبب. اوھان به فلاڻا فلاڻا رستا اختيار ڪندا ته شاھوڪار ٿيندا ۽ انھن وانگر ھميشہ خوش گذاريندا رھندا.
وري غريب ۽ مسڪين ڏيکاري انھن کي مثال ڏجي ته اھي ويچارا جو سٺين ۽ عمدين جاين ۾ نه آھن يا انھن وٽ پورو کاڌو به ڪونھي ۽ پھرڻ لاءِ ڪپڙو موجود ڪونھي. پر انھن کي ڪوبه عزت ڪونه ٿو ڏئي. سو به اُھو سبب آھي جو ان وٽ پئسو ڪونه آھي.
ٻارن کي رغبت ڏيکارڻ ته اھڙا ڪم ڪريو جنھن مان ھميشہ عزت ملي ۽ چڱي دستور موجب ڪم ڪريو، جيئن ڪفايت شعار بڻجو.
اھڙا ڪيئي طريقا آھن، جن مان پئسي جو قدر يا قيمت ٻارن کي ذھن نشين ڪرائي سگھجي ۽ ھو ڪفايت شعاريءَ جا عادي بڻجي سگھن.
مثلاً ٻارن کي جيب خرچي ڏئي انھن کي اھو شرط ٻڌائجي ته مھيني اندر اوھان جيڪي پئسا بچايا ته اوھان کي اوترا پئسا ٻيا به ڏبا. جڏھن گھڻا پئسا جمع ڪندا ته اوھان کي پنھنجي مرضيءَ موجب عمديون عمديون شيون وٺي ڏبيون يا اھو کين سمجھائجي ته اوھان جيترا پئسا گڏ ڪندا ته اوترا پئسا اوھا کي ٻيا به ڏبا ۽ اھي پئسا اوھان کي بئنڪ ۾ رکائي ھڪ ڪتاب وٺي ڏبو، جنھن ۾ مرضي پويو ته پئسا داخل ڪرائيندا رھو، وڻيو ته وقت سر پئسا ڪڍايو.
اھڙي طرح اوھان جا پئسا جمع ٿيندا رھندا. اھڙا ڪم ڪندا ته انھن ۾ ڪفايت شعاريءَ جي عادت پئجي ويندي.