• آزاد نظم
ڳالهه ڳالهه تي ڇو؟
تنهنجي اکين ۾ ڌنڌ ڇائنجي وڃي ٿو !
ڳالهه ڳالهه تي ڇو؟
تنهنجي مک تي سرءُ جي موسم جهڙي اداسي ڇائنجي وڃي ٿي .
ڳالهه ڳالهه تي ڇو؟
تنهنجا چپ ڪنهن اڻڄاتل افساني کي بيان ڪرڻ جي ڪوشش ۾ ڏڪڻ لڳن ٿا .
ڳالهه ڳالهه تي ڇو؟
تنهنجن پنبڻين تي تارا چمڪڻ لڳن ٿا!
ماڻهو ڇا ڄاڻن جانان، ڳالهه ڳالهه تي تون جو ايڏو ياد اچين ٿي .