برکا
رات تون برکا ٻُڌائي،
ڇو نه برسينءَ ڇونه برسينءَ ،
رات ڪيڏا گيت منهنجا ،
ها اُڃارا،
توبنا ڄڻ ها ٻُسارا،
موتيا پڻ منتظر ها،
ماڪ تولئه بي صبر ها،
پل گهڙيءَ لئه ڪونه برسينءَ،
ڇو نه برسينءَ ڇو نه برسينءَ؟
باغ جون ڪَليون رُنيون پئي،
ڏِسِ گهڻيون زندگيون رُنيون پئي،
تون پُسائين جا ڇٻر ٿي،
مان به تَنهن تي پيرڙا ڏئي،
هر صبح جو ٿو هلان ۽،
سج نئين جي آجيان مان،
ٿو ڪريان،
نئين سِري سان زندگيءَ کي،
ٿو ڏسان،
ڪيئن ڇڏيئي ڀيرو ڀُلائي؟
رات تون برکا ٻُڌائي،
ڇو نه برسينءَ ڇو نه برسينءَ؟