وئشيا
جنهن ۾ هڪڙي آس پَلي ٿي،
هن جا ڀي ڪي خواب هجن ٿا،
جن تي روز عذاب هجن ٿا،
ڪوٺي تي جي ساز وڄن ٿا،
تن تي راتيون رقص ڪري ٿي،
هر وئشيا هڪ دل رکي ٿي...!
هُن جي جوڀن سان جي چنبڙن ،
نوچي نوچي ماس پَٽين ٿا،
سي ڇا احساسن کي ڄاڻن....؟؟
ڪنهن جو پيٽ ڳڀي جي خاطر،
نها نئينءَ کان هيٺ وِڪي ٿو،
راتيون ساريون ائين پَٽجي ٿو،
هن جون ڪجليون اکڙيون ڪائي،
ڪوري ڪوري آس رکن ٿيون،
راتين جي ڪاراڻ اچي ٿي ،
مانيءَ خاطر پنهنجي تن کي،
غيرن آڏو ها وڪڻي ٿي،
پر وئشيا ڀي دل رکي ٿي...!
هر وئشيا هڪ دل رکي ٿي...!
*