ٽُٽل خواب
اسپتال جي وارڊ ۾ ڪِنجهي رهيا هئا،
ڊاڪٽرن ڪِنِ جون هڏيون جوڙيون،
ڪِنِ جو چم ٽاڪا هڻي جوڙيو،
ڪِنِ جون ڪپيل ٻانهون جوڙيون،
ڪِنِ جو چچريل نڪ جوڙيو،
پر سامهون،
پوڙهو پنهنجي نوجوان ڌيءَ جو لاش،
ڪلهي تي کڻي بيٺل هو،
نينگريءَ جي لاش کي ڪاليج جي ڊريس پاتل هئي،
پوڙهو ٻاڪاري چئي رهيو هو،
منهنجي ڌيءِ جو ٽڪڙا ٿيل خواب جوڙي ڏيو،
ڊاڪٽرخاموش تڪي رهيو هو،
پر شاگردياڻيءَ جو ،
ٽُٽل خواب نه ٿي جوڙي سگهيو...!
*