سمنڊ جي سِير ۾
ڄڻ ته ڪنهن ٻيٽ تي انجلي ليٽي پئي...!
لهر ڀي ساز ڪو ڇيڙيو هو سانجهه ۾،
رات ٺرندي رهي ،سِپن موتي ميڙيا،
ڪوس ڇوليءَ جي ڄڻ ڪلي ليٽي پئي،
ڄڻ ته ڪنهن ٻيٽ تي انجلي ليٽي پئي...!
را ت جي سانت ۾ سمنڊ ڪوڏا جاڳيا،
ڪو ته ٿو ڏيئڙو دور ڌرتيءَ تي ٻَري،
ڪو ته تنهن اوٽ ۾ گيت نيارا ٿو لکي،
لوڪ آ ننڊ ۾ڪو ته جاڳي ٿو پيو،
عڪس آ چنڊ جو لهر تي تڙڳي پيو،
شاهنبدر تي مگر گانگٽن جوشور آ،
باک جي ساک تي رات ڀي گهنگهور آ،
لاش جي بانس تي چنڊ اُٻڙڪا ٿو ڏئي،
رات ماريا ويا جي ڪَلان جي ڪوٽ ۾،
تن شهيدن اوٽ ۾،
چنڊ ڀي ٿو چوي،
هو وري اُڀرندو جو لٿو کاڻوٺ ۾،
ڪالهه جو سمنڊ تي سج پُراڻو ٿي لٿو،
ڄڻ ته ڪنهن ٻيٽ تي انجلي ليٽي پئي...!
شور ۾ شهر جي هر گلي ليٽي پئي...،
سانجهه جو پهر ڄڻ مڌ هاڻو ٿي لٿو،
سج ساڻو ٿي لٿو،
ڄڻ ته ڪنهن ٻيٽ تي انجلي ليٽي پئي...!