لاٽ
ها مگر هڪ لاٽ آهيان،
جا اندر ۾ پئي ٻَري ٿي،
ها مگر ڏِسجي نه ٿي...!
مون بدن تي ايترا چاڙهي ڇڏيا هِنِ پوش جو،
روشني جي ڪا سُهائي،
ڪنهن وِٿيءَ مان ڪونه آ،
ٿو ڦِري آڪاس ۾ جو،
موت منهنجي تاڪ ۾ آ،
ڪنهن گهڙيءَ هو اوچتو ،
وار مونتي ائين ڪندو جو،
پوش اُڊڙي کِسڪندا پو.
روشني ئي جرڪندي،
لاٽ منهنجي آ اندر سا،
پوءِ آخر ٻَرڪندي،
۽ دنيا روشن ڪندي،
*