رسول بخش ٿيٻو
سينٽرل جيل خيرپور
81-9-1
پيارا علي شاهه!
جيئي سنڌ:
توهانجو قربن ڀريو پتر مليو. پڙهي روح کي راحت ملي، پر ڳوٺ ۾ توهانجي مامن جي حال تي ڏاڍو ڏک ٿيو. پر جي سڄي قوم تي ٿو سوچجي ته اندر سڄو اڌ ٿيو پوي.
اسانکي توهانجي آزاد ٿيڻ جو وڏو آسرو هئو، پر خبر ناهي ته ڪنهنجي نظر لڳي وئي. هاڻ عيد تي ”شوئر“ آهي.
باقي جيتريقدر نارا تي بدلي جو سوال آهي، ته اسان هتي خوش آهيون. توهان به بدلي ڪرائي هتي اچو ته بهتر ٿيندو. توهان سمجهي سگهو ٿا ته هتي هر ماڻهو سان ملاقات ٿي سگهي ٿي. خاص ڪري سفر ۾ ڏاڍو مزو هوندو آهي. اسٽيشن تي ويٽنگ روم ۾ اسپتال وارن همراهن سان خلاصي ملاقات ٿيو وڃي ۽ خيرپور وارا يار به ايندا آهن ۽ نوابشاهه وارا يار به اسٽيشن تي ايندا آهن. ان ڪري توهان به اچو ته گڏجي سفر ڪريون، هاڻ اسان به ٻاهر سمهندا آهيون، ٻي به سڀ سهوليت آهي. ڪتل ته ختم ٿي وئي آهي مينهن پوڻ ڪري ته فصل بلڪل تباه ٿي ويو آهي. ان ڪري پڪ نه ٿي ڏيئي سگهجي، باقي ڪوشش وڏي ڪبي ته آڻجي.
شيخ مجيب کي گذارش ڪندا ته وساري نه ڇڏيو، مون ته تمام گهڻا خط لکيا آهن، پر جواب ڪونه ٿو ملي، 23 کان لکيل اڳي جو خط مليو باقي 23 تي اسٽيشن تان لکيل خط ڇو نه مليو! حيرت آهه؟!
توهانکي ته اخبار هلال پاڪستان ملندي هوندي، ان ۾ اسانجي هر حاضريءَ جي تاريخ لکيل هوندي آهي. ان ڪري پري، پري جا دوست ملڻ لاءِ ايندا آهن. سفر ۾ ڏاڍا مزا ٿيندا آهن. تون پاڻ سمجهين سگهين ٿو، هن دفعي ريل ۾ پيپلز ميڊيڪل ڪاليج جي شاگردياڻين سان نظرياتي ڪچهري ٿي. ڏاڍيون هوشيار نينگريون آهن. ڌارين جون، هتي اسان ڄڻ جيل ۾ آهيون ئي ڪونه، هر 15 ڏينهن جيڪا ريل گاڏيءَ ۾ تقرير ٿئي ٿي. ان ڪري نوان تازا ٿيو وڃون. توهان ڏيو حال احوال حيدري مٺل ڳوٺ چار سوَ ويهه وارو خط لکندو ٿئي يا نه؟ منهنجا سلام لکندو ڪجانس، ان ڏينهن رش هئڻ ڪري خاص ملاقات نه ڪري سگهياسون، انشاء الله 8 تاريخ خبرون چارون ڪبيون.
وڌيڪ سڀ خير.
سلام سڀني کي چوندا.
مجيب شيخ کي پيار ڏيئي ڇڏج منهنجي پاران.
تنهنجو
رسول بخش ٿيٻو