فقير الهه بچايو لغاري
مورو-سنڌ!
حق موجود
سدائين خوش هجو شال.
تمام مٺڙا قربدار سائين علي محمّد شاهه لڪياري!
تحفه يا علي مدد:
خيرت مطلوب!
احوال هن ريت آهي ته توهانجو تحرير ڪيل مٺڙو قرب نامون موصول ٿيو. پڙهيم بيحد خوشي محسوس ٿي. مليل جليل ڪيفيت ۾ سوچيم ته ڏڍ به ٿيو ته خوشي به ٿي، خوشي ان ڪري جو توهان مون جهڙي ناچيز کي مٺڙن لفظن سان ياد ڪيو آهي. ليڪن اوهانجي ڏکويل پيڙا مونکي به ڏکوئي وڌو آهي. ڇاڪاڻ ته اڄ قوم احسان فراموش ٿي وئي آهي. تنهن لاءِ وڌ ۾ وڌ خدمت ڪرڻ سان قوم ۾ ڪجهه نه ڪجهه سجاڳي آڻي سگهجي ٿي. هتي ته الٽو فيصلو آهي عملي طرح سان ڪم ڪرڻ واري جو، اسانجي سنڌين جي دلين تي تر جو جيترو به اثر ڪو نه آهي. اهو مثال اوهانجي اڳيان آهي. يعني جهڙي نموني سان اوهان بنديخاني ۾ بند آهيو. ڪنهنکي به اوهانجي يادگيري ڪانه آهي. بحرڪيف، اوهانکي هڪ ڀاءُ جي حيثيت ۾ صلاح ڏيندس ته هي وقت جذباتي ٿيڻ جو نه آهي، ليڪن اوهان ڪجهه مطلب پرست ماڻهن جي صحبت ۾ اچي پنهنجو پاڻ ڦاسائي ويٺا آهيو، ۽ پڻ پنهنجي مستقبل کي ڌوڪو رسايو آهي ۽ ختم ڪيو آهي.
سڄڻ سائين! حقيقت ۾ مونکي اوهان بابت صرف ايتري خبر هئي جو اوهانکي ٽن سالن لاءِ سنڌ يونيورسٽيءَ مان رسٽيڪيٽ ڪيو ويو آهي. جيڪا مون خبر اخبار ۾ پڙهي هئي ۽ باقي وضاحت جي پوءِ خبر پئي ته سنڌ جي هٿرادو مهان شاعر شيخ اياز توهانکي ٽن سالن لاءِ رسٽيڪيت ڪيو آهي، ۽ اها به خبر پئي ته توهان جيل ۾ آهيو، ليڪن الائجي ڪاٿي؟
پيارا! هن وقت اهڙو ته ڦرڪو ڦريل آهي جو هر انسان کي پنهنجي لڳي پئي آهي. ڪو ڪنهنجو ڪونهي، آءٌ به هڪ مصروفيت ۾ مبتلا آهيان. هن وقت آءٌ پنهنجي اباڻي ڳوٺ ۾ رهندو آهيان. تنهنڪري ذاڪر لغاري سان ڪافي وقت ٿيو آهي. جو ملاقات نه ٿي آهي. باقي اوهانجا سلام عنايت لغاري ۽ مشتاق لغاري کي ڏنا اٿم. هڪ عرض ته توهان پنهنجي سنوائي بابت لکي موڪلجو ته ڪڏهن آهي. ۽ ڪهڙي طريقي سان توهانجو درشن ڪري سگهون ٿا. ايندڙ خط ۾ لکندا.
دعاگو آهيان ته رب سائين اوهانکي اوهانجي نيڪ تمنائن ۾ آباد رکي ۽ شادابي ۽ شگفتگي ۾ پڻ ڪامياب رکي.
بنده اوهانجو خريد ٿيل خادم
فقير الهه بچايو لغاري
مورو سنڌ