مختلف موضوع

گرهوڙيءَ جون پيشنگويون

هي ننڍڙو ڪتاب ”گرهوڙيءَ جون پيشنگويون“ نامياري ، ليکڪ مخدوم شبير احمد صاحب جو لکيل آهي.
ڪلام گرهوڙيءَ جو پهريون ڇاپو ادبي مسلم سوسائٽيءَ طرفان تقريبا 1903ع ۾ ڇپيو. جنهن جو مولف ڊاڪٽر دائود پوٽو صاحب هو. پاڻ وڏي جاکوڙ بعد هن بزرگ جو ڪجهه مواد هٿ ڪيائون. جيڪو ڏند ڪٿائن تي مشتمل هو. ڪو مستند ڪتاب انهيءَ ڏس ۾ کين به هٿ چڙهي نه سگهيو.اڪثر مواد پاڻ ٻن ڪتابن مرغوب الاحباب ۽ فردوس العارفين تان ورتو اٿن.
Title Cover of book گرهوڙيءَ جون پيشنگويون

طريقن جي راهه ۾ تربيت جو آغاز:

گرهوڙي صاحب ظاهري علمن جي تحصيل بعد باطني تربيت جي طرف مائل ٿي چڪو هو. هو هميشه ڪنهن باڪمال صاحب طريقت جي تلاش ۾ هوندو هو ته اهو ڪو صاحب ڪمال جو ملي ته ان جي ڪنجڪ وٺان جيئن مٿي بيان ڪري آياسون ته ويٺي ويٺي رڙيون ڪيائين ته ميان مبين ڪو پرو! اي ميان مبين رحه ڪو پرو پاند ڏس. انهيءَ الاهي محبت جي جستجو ۾ روايت آهي ته سڄا سارا ٻارنهن مهينا شاهه عنايت صوفي جهوڪ شريف رحه جي خليفي ميان “ ابن” سمي اوڙاهه” واري جي صحبت ۾ رهيو ۽ ان کان گهڻو ڪجهه فيض ورتائين. بقول دائود پوٽي جي ته جيڪا روايت هن حاجي محمد علي تاجپور واري کان آندي آهي ۽ تصديق ۾ پوئين دور جي سجاده نشين صوفي عبدالستار پهرئين جي شاهدي ڏني اٿس. جيڪا هن شاهه شهيد رحه فقرآ ءَ کان ٻڌي هئي. ۽ اهو ڄار جو وڻ جنهن جي هيٺان دڪي ٺهيل هئي ڊاڪٽر دائود پوٽي صاحب کي ڏيکاريو ويو هو ته هن وڻ هيٺان هن دڪيءَ تي ويهي گرهوڙي صاحب خليفي اَبَنَ سان روحاني راز ونڊيندو هو. چيو وڃي ٿو ته ابن سمي کي پنهنجي مرشد کان اشارو مليو، جنهن ارشاد تي خليفي ابن گرهوڙي صاحب کي چيو ته “ اسان کان جيڪا خدمت پڳي سان ڪئي سون” هاڻ اوهان لنواري وڃو جو اوهان جي باقي ڳنڍ اتان کلندي يعني اوهان جي امانت اتي رکيل آهي.