ٻه اکر
بابا شري سنسڪرت ۽ پارسي ٻوليءَ جا مھا ودوان ھئا. اُن زماني ۾ سنڌ ۾ پرشن ڀاشا گھڻي ھلندي ھئي. بابا جن کي ھندو- مسلمان گھڻي عزت ڏيندا ھئا.
منھنجي پوٽن جي پڇ پڇان جي ڪري ھي ڪتاب لکيو آھي. سنڌ جي ڳوٺ ۽ ڪٽنب جو بيان ڪيو آھي. اسانجي مسلمانن سان رھڻي ڪھڻي ڪھڙي قسم جي ھئي اُھا ھن ڪتاب مان معلوم ڪري سگھجي ٿي. مسلمان ۽ ھندو ميل ميلاپ سان رھندا ھئا. ڪوبه جاتي جھڳڙو پاڻ ۾ نه ھوندو ھو. سڀ سِڪ ۽ محبت ۾ رھندا ھئا.
ھولارام تيجورام شرما (B. A)