حمد باري تعاليٰ
[/b]
لَا اِلٰهَ اِللهَ جو، سڀ کان افضل ذڪر آ،
محمد رسول الله اسلام جو فڪر آ.
ايمان جو رڪن، ڪلمون آهي پهريون،
سوا دين جي دنيا، سارو سڀ ڪفر آ.
توريت انجيل جن، وساريو قرآن کي،
قيامت جي نه، تن کي ڪائي خبر آ.
محل هِت خيالي اڏڻ سڀ ڇڏي ڏيو،
اصل جاءِ انسان جي، ڌرتي لهد قبر آ.
ڪري جو رَبۡ نَغۡفِرۡلَنَا، سو جنت گهري ڀل،
نمازون جهن وٽ، صلواةُ ثمر آ.
يٰاَيّهَا الّذين اٰمنُؤ اَطِيۡعُو اۡلله وَاطِيۡعُواۡلرَسُولَ،
آسان ٿيندي منزل، محبوب هم سفر آ.
سيد تي صلواةُ ”سنگم“ پڙهه سدائين،
اللّٰهُمۡ صَلِيۡ اَلله جو، زبان تي ذڪر آ.
[b]حمد باري تعاليٰ
[/b]
رات آئي قدر، جاڳي گهرو،
دعاءِ مغفرت جي، داڳي گهرو.
سڏي مخلوق کي، خالق سدان،
اچي واليءَ وٽان، واڳي گهرو.
گهرڻ تي رب ٿئي، ٿو خوش گهڻو،
کڻي هٿڙا سڀئي، لاڳي گهرو.
تلاوت قرآن، نفلُون ذِڪر،
غزل نعتون چئي، راڳي گهرو.
ملن جنتو، ڌڻي، جنهن در اڳيان،
بخت وارا اُتي، ڀاڳي گهرو.
عرش حورون ملا، ئڪ پُڻ گهرن،
ڏيڻ وارو الله، ساڳي گهرو.
وسن رحمتون ”سنگم“، بارش ربي،
سجدن ۾ سر رکي، ماڳي گهرو.
[b]حمد باري تعاليٰ
[/b]
عرش جهرڪن رات، تارن جا سنگم
فرش تي ايمان، وارن جا سنگم
روز افطارين جا، دستر ٿا سجن،
رمضان ۾ روزي، دارن جا سنگم.
طُراويون وِتر، پڙهن تصبي سنت،
وڃن مسجد وڏا، ٻارن جا سنگم.
ڪري نيعت سُتا، تهجد جي وري،
وڳا سهري لاءِ، سارن جا سنگم.
گهُرن بخشش فجر، جو ٿا هٿ کڻي،
ٻُڪن جهليل اوڇ، گارن جا سنگم.
سوارڻ آخرت کي، ٿا سب گهرن،
رات جاڳي گُنهه، گارن جا سنگم.
امن سان شل عيد، چنڊ عالم ڏسي،
ٿين ملا وري، يارن جا ”سنگم“.