بيت
هارين هر ڪاهيا، جوٽي ڏاند ڪڇي،
ٻرڪي ٻج ڇٽين، محنت ساڻ مچي،
”سنگم“ سڀ سرچي، سائو ڪن سنڌ کي.
پيوند پيچ پريت جا، پاءِ پيارا اچن،
چوري لال چپڙا، ڳالهيون مٺيون ڪن،
مرڪي مٺا پرين، هجتان حال پُڇن،
”سنگم“ مون سرچن، اچي سيني اوڏ ڙا.
وطن وچن ويري، ۾ وساريج،
ڌاريان ڌڪاري ڌرتي، تان ترت تڙيج،
پوءِ پهريج اجرڪ، آجاپن جي.
وطن وچن سڄڻ م و ساريج
ساهه سڀاڻا سپوت سداپيو ساريج
گڏجي گذاريج ”سنگم“ سپرين سان
چهنب وجهي چنبن ۾، چڳئين پاءِ چڪ،
پکي پيتئي پڪون، سرڪ ڀري سڪ،
پينار توکي پرک، پوندي پاپ پنڃري ۾.
ڏيندي ڪين ڏوراپا، موٽي توکي ماءُ،
سور سمورا ساڻ کڻي، وئين گهايل پنهنجا گهاءَ،
سڏڪندي ساهه ”سنگم“، ڏنائين سڪرات ۾.