ٻه اکر
”ان وقت مون کي پنھنجي لباس، پنھنجي ٻوليءَ، پنھنجي انفراديت تي فخر ۽ ناز ٿيو. “منھنجي رواجي لباس ۽ منھنجي سٻاجھڙي سنڌي ۾ ايتري ڪشش ھئي.” ٻئي ھنڌ لکي ٿي، “خبر ناھي ڇو انسان انسان کي الڳ سمجھي ٿو. قيامت جي ڏھاڙي ھندو مسلمان سک عيسائي، سڀني کي مالڪ اڳيان حساب ڏيڻو پوندو. . . خلقيندڙ ته ھڪ آھي. نانءُ الڳ الڳ ، مٿيان ٻه مثال سنڌين جي صوفين جي روايت جا ساکي آھن جيڪا ھن ڌرتي ۽ ھن مٽيءَ جي خاص خوبي آھي . . . وينا به انھي ساڳيءَ مٽي مان جنم ورتو آھي منجھس اھي سنڌي گڻ موجود آھن.
آءُ ڀانيان ٿي ھي ڪتاب سنڌي ٻوليءَ ۾ موضوعن جي ڪري پڙھندڙن کي ضرور پسند ايندو.
ڊاڪٽر فھميده حسين