ليکڪا پاران
پوءِ ڪتاب لکڻ جو شوق ڇو لڳو؟ مان اُن کي، حقيقتن کي قلم بند ڪرڻ چونديس، مون کي ڄاڻ آھي ته ڪيترا ادبي دائري جا دانشور ان کي اديبه جو نالو ڏيئي پنھنجي ادب نواز ذات ۾ اڻ ڄاڻ ۽ ائين اوچتو ڪنھن عورت جي داخلا کي گستاخي قرار ڏيندا. ڪي لحاظ ۽ حضور شرمائي وچان مُرڪي بي دليو داد ڏئي چوندا : واھ ڀائي وينا! ھاڻي تون به اديب ٿي وئينءَ، پر مان يقين سان ٿي چوان ته نه ئي مونکي اديب جي خطاب حاصل ڪرڻ جو جُنون آھي ۽ نه ئي اديبن جي قطار ۾ بيھڻ جي گستاخي ڪنديس.
مان اھو ضرور چونديس ته جڏھن به مون حقيقت کي ڏٺو آھي ته مون اُن جو اظھار ڪيو آھي ، انسانن جا بدلجندڙ تاثرات ڪوڙي مسڪراھٽ، جھڙوڪ: وڏن ماڻھن ۽ نام نھاد سماج سيوڪن جي ڏيکاءُ واري خدمت تي بناوٽي داد، غريبن کي پنڻ ۽ ڌڪن کائڻ جي دھائي ڏيڻ.
ادب نوازن، شاعرن، دانشورن، علمي شخصيتن، اعلى سياسي ۽ سماجي خدمتگارن سان ملاقاتون وقت به وقت ٿينديون رھنديون آھن. پر اُن کان وڌيڪ عام ماڻھو، اڻ پڙھيل ريڊيو جي شائقن ، پنھنجي نالي ٻڌڻ واري ديوانگي ۽ انائونسر سان ملاقات ڪرڻ واري عام ماڻھو سان گھڻي لھه وچڙ ٿي آھي، جنھن ۾ ٻار ٻڍا، عورتون مرد، ھندو مسلمان، سک عيسائي سڀ اچي وڃن ٿا. ميڊيا کي پيشي ۽ ڪمائيءَ جي ذريعي طور نه بلڪه شوق طور اپنايو اٿم، جيڪو منھنجو مقصد به ھو.
پر ڪتاب لکڻ نه ئي شوق ۽ نه ئي پيشي جي تقاضا، نه ئي ڪا منھنجي تمنا ھئي. مارچ مھيني ۾ رات جو خواب ڏٺم ته ھڪ ڇوڪريءَ کي ٽي شخص پنھنجي ھوس جو شڪار بڻائي رھيا آھن. مون انھن کي للڪاريو. انھن ٽنھي مون طرف پلٽو کاڌو. تڏھن مون کي پنھنجي ڪمزوري جو احساس ٿيو. منھنجي واتان رڙ نڪري وئي “چور – چور” مون سان گڏ اُن ڇوڪري جي واتان به نڪتو “چور چور” ۽ ڊپ وچان ڇرڪ ڀري اٿيس. يڪدم الماري کوليءَ ڊائري ڪڍيم ۽ اھو حادثو قلم بند ڪيم. دراصل اُن خواب جو اڻ ڄاڻائي ۾ پنھنجي شخصي حفاظت سان لاڳاپو قرار ڏينديس. جو ننڍپڻ ۾ جڏھن 21 ڏينھن جي ھيس ته گهر جي ملازم اغوا ڪرڻ جو منصوبو ٺاھيو ھو، جنھن ۾ ھو ڪامياب نه ويو ھو. مون کي پنھنجي حفاظت ، عورت جي عزت ۽ آبرو جو خيال ھميشه ستائيندو رھندو آھي.
مون صرف پنھنجي جذبن جو اظھار ڪيو آھي. مون صرف حقيقتن کي قلم بند ڪيو آھي. اُن کي الڳ الڳ شخصيتون ڪھڙا خطاب ڏينديون، ان کان ناواقف آھيان. مان صرف اھو ڄاڻان ٿي ته مون زندگيءَ ۾ جيڪو ڏٺو ۽ محسوس ڪيو آھي، اھو اوھان اڳيان پيش ڪريان ٿي. اوھين خود امين آھيو. مان اوھان جھڙي ئي ھڪ شخصيت آھيان. اوھان به انھن حالتن، حادثن ۽ ھيٺ مٿاھين مان گذري چڪا ھوندا، ھا ضرور گذري چڪا ھوندا.
[b]وينا شرنگي[/b]