ٻاراڻو ادب

عَني ۽ مَائُو

ٻارن لاءِ لکيل ڪھاڻين جي ھن مجموعي جو ليکڪ انور ابڙو آھي. ٻالڪ ادب، انور ابڙي جي ڏات جو مُرڪندڙ حوالو آهي. سنڌ جي ٻارن لاءِ هُنَ مختلف حوالن سان اهم ڪَمُ ڪيو آهي. سندس هي ڪتابُ ”عني ۽ مائو“ پڻ انهيءَ ئي محبت ڀرئي ڪَمَ ۾ نئون اضافو آهي.
  • 4.5/5.0
  • 2192
  • 774
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • انور ابڙو
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book عَني ۽ مَائُو

ڪرم ڊَڊ

ڪرم جو ڳوٺ وڏي واهڻي هيو، جيڪو ڏوڪري شهر کان لڳ ڀڳ ٻن ڪلوميٽرن جي پنڌ تي هو. اُن ڳوٺ جا ڪيترا ئي ٻار ڏوڪري هاءِ اسڪول ۾ پڙهڻ ايندا هئا، جن مان ڪرم به هڪ هو. هُو غريب هاريءَ جو پٽ هو. اُنهن ڏهاڙن ۾ هِن اسڪول ۾ اڃا يونيفارم پائڻ جو رواج نه پيو هُو، تنهن ڪري ٻارن کي سندن والدين جيڪي به ۽ جهڙي به رنگ جا ڪپڙا وٺي ڏيندا هيا، هُو اُهي ئي اسڪول پائي ايندا هيا. جيئن ته ڪرم غريب پيءُ جو پُٽ هو، تنهن ڪري هُن کي اڪثر هڪ ئي وڳو پاتل هوندو هيو، جيڪو هُو ٻئي ٽئين ڏينهن ڌوئاري پائي ايندو هو. هِن کي سدائين هڪ ٻِڪَهي چپل به پاتل هوندي هئي. سياري ۾ اجرڪ جي ٻُٽَ هڻي ايندو هو يا ٻَوڪي ٻَڌي ايندو هو.
ڪرم پنهنجي طبيعت ۾ به سادو هيو. هِن جا دوست به ڪي گهڻا نه هئا. هُو رڳو پنهنجي ڳوٺ جي ڇوڪرن؛ ٻوڙي ۽ حنيف سان گڏ ڪلاس روم ۾ ڊيسڪ تي ويهندو هو ۽ اُنهن سان ئي گڏجي اسڪول ۾ گهمندو ڦِرندو هو.
هڪ ڏينهن انگريزيءَ جي پيرڊ ۾ سندن ڪلاس ٽيچر، ماستر غلام عمر ، ڪرم کي چيو، ”تون سبق پڙهه.“ ڪرم جڏهن سبق پڙهڻ لڳو ته، هُو ڊِڊِ (Did) کي ڊَڊِ ڪري پڙهڻ لڳو، جنهن تي ماستر غلام عمر کي مٿس ڏاڍي ڪاوڙ به آئي ته، ڏاڍي کِل به آئي. ڪرم جي ڪلاس وارا به مٿس ڏاڍو کِليا. اُن ڏينهن کانپوءِ ڪرم جو نالو ”ڪرم ڊَڊِ“ پئجي ويو.
اڄ ڪرم پنجاهه سالن جي عمر جو آهي، پر اڄ به جڏهن سندس هم ڪلاسي ساڻس ملندا آهن ته، اُهي کيس ”ڪرم ڊَڊِ“ ئي چوندا آهن- ۽ پوءِ جنهن تي سڀئي وڏا وڏا ٽهڪ ڏيئي کِلي پوندا آهن.